Ο Ερντογάν τα παίζει «όλα για όλα» εναντίον του Τραμπ και του Ισραήλ
Οι επόμενες μέρες μπορεί να κρύβουν εκπλήξεις για την Τουρκία και τον απολυταρχικό πρόεδρό της. Επέλεξε να συμμαχήσει με όλους τους εχθρούς της Αμερικής και αυτή η απόφασή του, δεν μπορεί, παρά να έχει μεγάλο κόστος… Τα ψέματα τελείωσαν για τον κ. Ερντογάν, αλλά κυρίως για τον κ. Τραμπ… Ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν και Μπιναλί Γιλντιρίμ, έκαναν χθες μία στοχευμένη επίθεση εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ. Πρόκειται για δύο χώρες, που οι μουσουλμάνοι, στην συντριπτική πλειοψηφία τους, μισούν θανάσιμα. Με χαρά και αγαλλίαση θα έβλεπαν την καταστροφή του Ισραήλ. Οπότε, όσοι επιτίθενται στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ και στον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, κερδίζουν αίγλη ανάμεσα στους μουσουλμάνους, και αποδοχή. Αυτό επιδιώκει εδώ και χρόνια ο Ταγίπ Ερντογάν. Να αναδειχθεί σε ηγέτη των όπου γης μουσουλμάνων. Μόνο που αυτοί που τον θαυμάζουν είναι οι φανατικοί ισλαμιστές, οι οποίοι ταυτόχρονα είναι οπαδοί των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους και της αλ Κάιντα. Να τους χαίρεται ο πρόεδρος της Τουρκίας και να τον χαίρονται! Η χθεσινή αντιαμερικανική και αντισημιτική κίνηση του κ. Ερντογάν και του πολιτικού του «δούλου» Μπιναλί Γιλντιρίμ αποτελεί ταυτόχρονα και ένα μεγάλο ρίσκο. Στο τέλος και εφόσον τραβήξουν και άλλο το σχοινί, θα αποφασίσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, ότι η Τουρκία είναι δεδηλωμένος εχθρός τους, που σημαίνει ότι οι συνέπειες θα είναι μεγάλες και οι εξελίξεις καταιγιστικές. Έχουν πλέον άλλη επιλογή στην Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ; Βεβαίως όχι και ειδικά ο κ. Τραμπ είναι υποχρεωμένος να αναλάβει τις ευθύνες του. Εδώ και καιρό, σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους δημοσιογράφους, που τιμούμε τις αναλύσεις και τις απόψεις τους, εξηγήσαμε ότι η Αμερική έχει ένα απρόβλεπτο πρόεδρο, ο οποίος τα έχει βάλει με τους πάντες. Ο κ. Ερντογάν αποτέλεσε εξαίρεση -μέχρι τώρα- για λόγους που είναι μεν αδιανόητοι, αλλά τους κατανοώ: Έλπιζαν οι Αμερικανοί γραφειοκράτες ότι το αντάρτικο του προέδρου της Τουρκίας ήταν ένα φαινόμενο παροδικό και ότι αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει στο μαντρί. Αφέλεια; Βλακεία; Ένα μείγμα των δύο σίγουρα… Αυτό δεν συνέβη μέχρι τώρα. Ο Ερντογάν δεν επέστρεψε στο μαντρί. Έτσι από τον Απρίλιο -ειδικά μετά την επιστροφή του υφυπουργού Γουές Μίτσελ από την περιοδεία του- άρχισαν να εκπονούνται εναλλακτικά σχέδια. Ήταν καιρός. Θα έλεγα ότι άργησαν πολύ οι Αμερικανοί… Ήταν αδιανόητη, για πολλούς, η στάση των ΗΠΑ απέναντι στον Ερντογάν. Είχαν μάλιστα φτάσει σε ένα σημείο οι Αμερικανοί γραφειοκράτες, που δικαιολογούσαν τις …αδικαιολόγητες εκρήξεις του, στις οποίες κυριαρχούσε το μίσος για την Αμερική και το Ισραήλ. Και πάντα η μόνιμη δικαιολογία αφορούσε την πίστη τους ότι θα καταλάβει τα λάθη του και θα γίνει ξανά «πιστός» σύμμαχος της Δύσης. Πόσο λάθος έκαναν… Και πόση ζημιά υπέστη η υπερδύναμη… Στο μεταξύ ο Ερντογάν είχε …φύγει. Προχώρησε σε στρατηγικές και στρατιωτικές συμφωνίες με τη Ρωσία και το Ιράν, αγόρασε στρατιωτικό υλικό από τη Μόσχα, έσπασε το εμπάργκο εναντίον του Ιράν, έκλεισε την πρόσβαση για τους Αμερικανούς και τους Νατοϊκούς μέσω της Τουρκίας, υποστηρίζει ότι επιθυμούν ο Βλαντιμίρ Πούτιν και η Τεχεράνη, έχει προσβάλει κατ’ επανάληψη τον πρόεδρο Τραμπ και τον πρωθυπουργό του Ισραήλ… Και τι δεν έχει κάνει εναντίον της Αμερικής και του Εβραϊκού Κράτους. Με λίγα λόγια ο Ερντογάν τους φτύνει και οι Αμερικανοί νομίζουν ότι βρέχει… Οι χθεσινές του δηλώσεις αν και δεν ήταν οι χειρότερες περιέχουν στοιχεία εμπρηστικά, Μίλησε για «γενοκτονία» εκ μέρους του Ισραήλ και ανακοίνωσε ότι αναλαμβάνει επικεφαλής της εκστρατείας για την καταδίκη του Εβραϊκού Κράτους και της Αμερικής από τη Διεθνή Κοινότητα. Λογαριάζει βέβαια χωρίς τον ξενοδόχο, που είναι ο Πρόεδρος Τραμπ και ο οποίος είναι αποφασισμένος να προστατεύσει το Ισραήλ. Ήδη η Αμερική το έκανε γνωστό στα υπόλοιπα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ην. Εθνών. Έστειλε στα Ιεροσόλυμα, για να εγκαινιάσει τη νέα αμερικανική πρεσβεία το πιο αγαπημένο του πρόσωπο, την κόρη του Ιβάνκα. Ήταν μία ιδιαίτερα καλοζυγισμένη απόφαση γεμάτη μηνύματα. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει πάρει θέση αναφανδόν υπέρ του Ισραήλ. Άρα -κατά τη γνώμη μου- και εναντίον της Τουρκίας. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, Μπάρακ Ομπάμα, που όταν βρέθηκε στην ίδια θέση, τάχθηκε με το μέρος της Τουρκίας και του Ερντογάν, και εναντίον του Ισραήλ, που ήταν πάντα πιστός σύμμαχος της Ουάσιγκτον. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα λάθη του Ομπάμα… Οι επόμενες μέρες μπορεί να κρύβουν εκπλήξεις για την Τουρκία και τον απολυταρχικό πρόεδρό της. Επέλεξε να συμμαχήσει με όλους τους εχθρούς της Αμερικής και αυτή η απόφασή του, δεν μπορεί, παρά να έχει μεγάλο κόστος… Τα ψέματα τελείωσαν για τον κ. Ερντογάν, αλλά κυρίως για τον κ. Τραμπ… Πηγή: hellasjournal.com
Οι επόμενες μέρες μπορεί να κρύβουν εκπλήξεις για την Τουρκία και τον απολυταρχικό πρόεδρό της. Επέλεξε να συμμαχήσει με όλους τους εχθρούς της Αμερικής και αυτή η απόφασή του, δεν μπορεί, παρά να έχει μεγάλο κόστος… Τα ψέματα τελείωσαν για τον κ. Ερντογάν, αλλά κυρίως για τον κ. Τραμπ… Ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν και Μπιναλί Γιλντιρίμ, έκαναν χθες μία στοχευμένη επίθεση εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ. Πρόκειται για δύο χώρες, που οι μουσουλμάνοι, στην συντριπτική πλειοψηφία τους, μισούν θανάσιμα. Με χαρά και αγαλλίαση θα έβλεπαν την καταστροφή του Ισραήλ. Οπότε, όσοι επιτίθενται στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ και στον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, κερδίζουν αίγλη ανάμεσα στους μουσουλμάνους, και αποδοχή. Αυτό επιδιώκει εδώ και χρόνια ο Ταγίπ Ερντογάν. Να αναδειχθεί σε ηγέτη των όπου γης μουσουλμάνων. Μόνο που αυτοί που τον θαυμάζουν είναι οι φανατικοί ισλαμιστές, οι οποίοι ταυτόχρονα είναι οπαδοί των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους και της αλ Κάιντα. Να τους χαίρεται ο πρόεδρος της Τουρκίας και να τον χαίρονται! Η χθεσινή αντιαμερικανική και αντισημιτική κίνηση του κ. Ερντογάν και του πολιτικού του «δούλου» Μπιναλί Γιλντιρίμ αποτελεί ταυτόχρονα και ένα μεγάλο ρίσκο. Στο τέλος και εφόσον τραβήξουν και άλλο το σχοινί, θα αποφασίσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, ότι η Τουρκία είναι δεδηλωμένος εχθρός τους, που σημαίνει ότι οι συνέπειες θα είναι μεγάλες και οι εξελίξεις καταιγιστικές. Έχουν πλέον άλλη επιλογή στην Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ; Βεβαίως όχι και ειδικά ο κ. Τραμπ είναι υποχρεωμένος να αναλάβει τις ευθύνες του. Εδώ και καιρό, σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους δημοσιογράφους, που τιμούμε τις αναλύσεις και τις απόψεις τους, εξηγήσαμε ότι η Αμερική έχει ένα απρόβλεπτο πρόεδρο, ο οποίος τα έχει βάλει με τους πάντες. Ο κ. Ερντογάν αποτέλεσε εξαίρεση -μέχρι τώρα- για λόγους που είναι μεν αδιανόητοι, αλλά τους κατανοώ: Έλπιζαν οι Αμερικανοί γραφειοκράτες ότι το αντάρτικο του προέδρου της Τουρκίας ήταν ένα φαινόμενο παροδικό και ότι αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει στο μαντρί. Αφέλεια; Βλακεία; Ένα μείγμα των δύο σίγουρα… Αυτό δεν συνέβη μέχρι τώρα. Ο Ερντογάν δεν επέστρεψε στο μαντρί. Έτσι από τον Απρίλιο -ειδικά μετά την επιστροφή του υφυπουργού Γουές Μίτσελ από την περιοδεία του- άρχισαν να εκπονούνται εναλλακτικά σχέδια. Ήταν καιρός. Θα έλεγα ότι άργησαν πολύ οι Αμερικανοί… Ήταν αδιανόητη, για πολλούς, η στάση των ΗΠΑ απέναντι στον Ερντογάν. Είχαν μάλιστα φτάσει σε ένα σημείο οι Αμερικανοί γραφειοκράτες, που δικαιολογούσαν τις …αδικαιολόγητες εκρήξεις του, στις οποίες κυριαρχούσε το μίσος για την Αμερική και το Ισραήλ. Και πάντα η μόνιμη δικαιολογία αφορούσε την πίστη τους ότι θα καταλάβει τα λάθη του και θα γίνει ξανά «πιστός» σύμμαχος της Δύσης. Πόσο λάθος έκαναν… Και πόση ζημιά υπέστη η υπερδύναμη… Στο μεταξύ ο Ερντογάν είχε …φύγει. Προχώρησε σε στρατηγικές και στρατιωτικές συμφωνίες με τη Ρωσία και το Ιράν, αγόρασε στρατιωτικό υλικό από τη Μόσχα, έσπασε το εμπάργκο εναντίον του Ιράν, έκλεισε την πρόσβαση για τους Αμερικανούς και τους Νατοϊκούς μέσω της Τουρκίας, υποστηρίζει ότι επιθυμούν ο Βλαντιμίρ Πούτιν και η Τεχεράνη, έχει προσβάλει κατ’ επανάληψη τον πρόεδρο Τραμπ και τον πρωθυπουργό του Ισραήλ… Και τι δεν έχει κάνει εναντίον της Αμερικής και του Εβραϊκού Κράτους. Με λίγα λόγια ο Ερντογάν τους φτύνει και οι Αμερικανοί νομίζουν ότι βρέχει… Οι χθεσινές του δηλώσεις αν και δεν ήταν οι χειρότερες περιέχουν στοιχεία εμπρηστικά, Μίλησε για «γενοκτονία» εκ μέρους του Ισραήλ και ανακοίνωσε ότι αναλαμβάνει επικεφαλής της εκστρατείας για την καταδίκη του Εβραϊκού Κράτους και της Αμερικής από τη Διεθνή Κοινότητα. Λογαριάζει βέβαια χωρίς τον ξενοδόχο, που είναι ο Πρόεδρος Τραμπ και ο οποίος είναι αποφασισμένος να προστατεύσει το Ισραήλ. Ήδη η Αμερική το έκανε γνωστό στα υπόλοιπα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ην. Εθνών. Έστειλε στα Ιεροσόλυμα, για να εγκαινιάσει τη νέα αμερικανική πρεσβεία το πιο αγαπημένο του πρόσωπο, την κόρη του Ιβάνκα. Ήταν μία ιδιαίτερα καλοζυγισμένη απόφαση γεμάτη μηνύματα. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει πάρει θέση αναφανδόν υπέρ του Ισραήλ. Άρα -κατά τη γνώμη μου- και εναντίον της Τουρκίας. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, Μπάρακ Ομπάμα, που όταν βρέθηκε στην ίδια θέση, τάχθηκε με το μέρος της Τουρκίας και του Ερντογάν, και εναντίον του Ισραήλ, που ήταν πάντα πιστός σύμμαχος της Ουάσιγκτον. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα λάθη του Ομπάμα… Οι επόμενες μέρες μπορεί να κρύβουν εκπλήξεις για την Τουρκία και τον απολυταρχικό πρόεδρό της. Επέλεξε να συμμαχήσει με όλους τους εχθρούς της Αμερικής και αυτή η απόφασή του, δεν μπορεί, παρά να έχει μεγάλο κόστος… Τα ψέματα τελείωσαν για τον κ. Ερντογάν, αλλά κυρίως για τον κ. Τραμπ… Πηγή: hellasjournal.com
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου