Όλοι κάνουν λάθη. Οι γραφειοκράτες της τρόικας δεν θα μπορούσαν να είναι η εξαίρεση. Κι αν το λάθος της υπερβολικής λιτότητας που έχει κοστίσει πολλά σε θέσεις εργασίας μπορεί να εξηγηθεί από την περιορισμένη χρηματοδότηση, ένα άλλο λάθος δεν μπορεί.
Ήταν καλοκαίρι του 2010 και υπήρχε ακόμη η αίσθηση σε πολλούς κύκλους, π.χ. στους τότε κυβερνητικούς αξιωματούχους, ότι η ύφεση της ελληνικής οικονομίας θα ήταν τελικά μικρότερη από 4% που εκτιμούσε η τρόικα για εκείνη τη χρονιά.
Κάποια στιγμή, μετά από μία συνέντευξη Τύπου της τρόικας σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, πλησιάσαμε τον τότε εκπρόσωπο της Κομισιόν Σ. Ντερούζ και τον ρωτήσαμε κάτι απλό:
Γιατί η τρόικα δεν έθεσε ως προτεραιότητα του προγράμματος προσαρμογής τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στα κλειστά επαγγέλματα και στον δημόσιο τομέα, αφού χρειάζεται χρόνος για να αποδώσουν, ώστε να μπορεί ο μέσος Έλληνας να δει χειροπιαστά τη διαφορά, αντί να βάζει φόρους και να προχωρά σε οριζόντιες περικοπές επί δικαίους και αδίκους;
Δεν θυμόμαστε την ακριβή απάντηση του πανέξυπνου κοινοτικού γραφειοκράτη Σ. Ντερούζ, ο οποίος επέλεξε να αφήσει τη θέση του στην τρόικα στον Μ. Μορς νωρίς για να μη φθαρεί η καριέρα του στην Ε.Ε.
Σε μέσες-άκρες, όμως, ήταν αυτό που λέμε στη καθομιλουμένη «κάθε πράγμα στην ώρα του».
Μόνο που η τρόικα επέλεξε τη λάθος ώρα για να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα.
Για την ακρίβεια, το έκανε πολύ αργά, αφού το σώμα της ελληνικής οικονομίας έχει εξασθενήσει από τους απανωτούς φόρους και τα χαράτσια, όπως ο επονομαζόμενος φόρος αλληλεγγύης (προς ποιους, αλήθεια;) και τις περικοπές, για να συντηρηθεί το πελατειακό κράτος και να πληρωθούν τα τοκοχρεολύσια που χρέωσε.
Οι Αϊ-Στράτηδες με τους 8 μαθητές και τους 27 καθηγητές, οι «τυφλοί» λοκατζήδες και οι άλλοι της Καλύμνου και άλλων περιοχών της χώρας, τα κυκλώματα στις εθνικές επιτροπές επενδύσεων και διαχείρισης κοινοτικών πόρων και τόσα άλλα, οι απατεώνες υπάλληλοι με τα πλαστά διπλώματα, οι επίορκοι, οι άχρηστες υπηρεσίες και οργανισμοί θα έπρεπε να είχαν αντιμετωπισθεί ευθύς εξαρχής.
Ασφαλώς, όλα αυτά είναι πρωτίστως δουλειά των ελληνικών κυβερνήσεων.
Όμως, είναι δύσκολο να περιμένει κανείς από αυτούς που συνέβαλαν στη δημιουργία του ελληνικού κράτους επί δεκαετίες να το αποδομήσουν ώστε να φτιάξουν κάτι καλύτερο στη θέση του, που θα εξυπηρετεί τους πολίτες και όχι τα ρουσφέτια της πολιτικής ελίτ.
Γι' αυτό η «πειθώ» των δανειστών προς τους κυβερνώντες για τη δημιουργία ενός σύγχρονου δημόσιου τομέα και την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων και αγορών από την αρχή του προγράμματος προσαρμογής ήταν σημαντική.
Όμως, δεν έλαβε χώρα και η τρόικα έρχεται με καθυστέρηση να επιβάλει την αναμόρφωση του κράτους όταν σημαντικό ποσοστό του κόσμου είναι στα κάγκελα έχοντας υποστεί τα πάνδεινα για να το συντηρήσει τα προηγούμενα χρόνια.
Δεν γνωρίζουμε αν η χώρα θα πάει σε εκλογές το φθινόπωρο, όπως ισχυρίζονται κάποιοι είτε γιατί κάτι παραπάνω ξέρουν είτε γιατί θέλουν να κατευνάσουν τις αντιδράσεις των βουλευτών που βλέπουν την εξουσία να γλιστρά από τα χέρια των πολιτικών.
Εκείνο που γνωρίζουμε είναι κάτι άλλο.
Η τρόικα έκανε μεγάλο λάθος να αφήσει τις μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα και σε κάποια κλειστά επαγγέλματα για το τέλος και να αφοσιωθεί από την αρχή στην εφαρμογή ενός σκληρού προγράμματος λιτότητας, που έχει κοστίσει το 25% περίπου του ΑΕΠ της χώρας μέχρι στιγμής.
Dr. Money
Πηγή Euro2day
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου