ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΕΙ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ

ΥΠΕΚΥΨΕ ΣΤΙΣ ΕΒΡΑΪΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ

ΜΠΑΛΤΖΩΗΣ: «ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΕΙ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ»!

ΔΡΟΥΓΟΣ: «ΔΕΧΟΤΑΝ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΟΕΒΡΑΪΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΟ ΠΛΗΓΜΑ ΣΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ»

ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ Η ΑΝΤΖΕΝΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΟΜΙΛΙΩΝ.

ΒΑΣΙΚΟ: ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΣΤΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ!

Του Μάκη Βραχιολίδη

vrachiolidis@yahoo.gr
Ο Σαμαράς επισκέπτεται το Ισραήλ επειδή δεσμεύτηκε ότι θα στείλει στην φυλακή τα στελέχη της Χρυσής Αυγής. Εάν δεν τον είχε κάνει, δεν υπήρχε περίπτωση να συναντηθεί σε κορυφαίο επίπεδο στο Ισραήλ. Αυτό αναφέρει σε δηλώσεις του στην «Ε.Ω.» ο Αντιστράτηγος ε.α. Ιωάννης Μπαλτζώης, ενώ ο διεθνολόγος, στρατιωτικός αναλυτής Dr Αθανάσιος Δρούγος, επισημαίνει τις ασφυκτικές πιέσεις που δεχόταν ο Α. Σαμαράς να πετύχει συντριπτικό χτύπημα κατά της Χρυσής Αυγής.

Μπαλτζώης: «Το ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού στο Ισραήλ δεν θα είχε πραγματοποιηθεί, αν οι ηγέτες και στελέχη της Χρυσής Αυγής δεν θα ευρίσκοντο προφυλακισμένοι. Ήταν γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, ότι η ύπαρξη και η δράση της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα αποτελούσε το αγκάθι στην ανάπτυξη των σχέσεων Ελλάδος – Ισραήλ, οι οποίες τελευταία είχαν οδηγηθεί σε τέλμα, με εξαίρεση την στρατιωτική συνεργασία των δύο χωρών. Οι πιέσεις που ασκούσε η Ιερουσαλήμ ήταν ισχυρές και θα λέγαμε απροκάλυπτα φανερές. Στον Ισραηλινό τύπο φιλοξενούταν τακτικά η «δράση» και οι ενέργειες του Ελληνικού αυτού κόμματος. Στον διπλωματικό τομέα η πίεση ήταν συνεχής και ισχυρή παντού και με κάθε τρόπο. Ο πρέσβης του Ισραήλ στην Ελλάδα, σε κάθε ευκαιρία και σε κάθε επαφή του με Έλληνες αξιωματούχους τόνιζε την ανάγκη λήψης δραστικών μέτρων κατά της Χρυσής Αυγής και ότι η οριστική αντιμετώπισή της ( δηλαδή της εξάλειψής της) θα εκτόξευε τις ήδη εξαιρετικές σχέσεις των δύο χωρών. Και από τις ΗΠΑ το πανίσχυρο Εβραϊκό λόμπυ «απαιτούσε» την πολιτική εξόντωση της Χρυσής Αυγής, ώστε να βοηθήσει την Ελλάδα σε πολλούς τομείς. Τυχαίο είναι ότι μετά την προφυλάκιση Μιχαλολιάκου και του Υπαρχηγού του Παππά, αμέσως ανακοινώθηκε η επίσημη επίσκεψη Σαμαρά στο Ισραήλ;».


Δρούγος: «Ο Σαμαράς όλο αυτό το διάστημα ήταν κάτω από πιέσεις από διάφορα Εβραϊκά και Ελληνοεβραικά σωματεία και κινήσεις για να πάρει σκληρά μέτρα κατά της Χρυσής Αυγής. Δεχόταν συνεχώς πιέσεις να επιφέρει συντριπτικό πλήγμα στην ΧΑ (αν και τελικά δεν είμαι βέβαιο αν θα το επιτύχει). Συνεπώς, όπως στις ΗΠΑ είπε ότι θα χτυπήσει το νεοναζισμό (αυτό άλλωστε πουλάει), ο στόχος του είναι να πει ότι «να εγώ είδατε και το προχώρησα, και είναι η ώρα να κάνετε επενδύσεις κλπ» (που δεν τις βλέπω….). Αλλά κυρίως ο Σαμαράς θέλει ποικιλοτρόπως να πλήξει τον ΣΥΡΙΖΑ, για να μην είναι πρώτο κόμμα στις εκλογές που θα γίνουνε αναγκαστικά σύντομα. Δεν είναι τυχαία η θεωρία περί χτυπημάτων στα ας πούμε δύο άκρα. Επίσης και οι Ισραηλινοί δεν βλέπουν καθόλου θετικά την έλευση μίας κυβέρνησης στην εξουσία με επικεφαλής τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα υποβαθμίσει ή και σταματήσει τη συνεργασία με το Τελ Άβίβ (ειδικά στον στρατιωτικό τομέα που δεν είμαι και βέβαιος αν για εμάς έχει αποδώσει πολλά…). Συνεπώς μέσω ΧΑ προσπαθεί να εμφανιστεί ότι να προχώρησε σε σκληρά μέτρα κατά της ακροδεξιάς, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού του είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι αντιμνημονιακές δυνάμεις. Άρα θα εμφανιστεί ότι αυτός είναι ο πραγματικός υποστηρικτής της οποιασδήποτε προσέγγισης των δύο χωρών. Ασφαλώς αυτή η πολιτική είναι παρακινδυνευμένη και ας μην λησμονούμε ότι για όλα ο τελικός παράγοντας που αποφασίζει είναι ο αφέντης λαός και μόνο. Και φυσικά εν όψει εξελίξεων στο προσεχές διάστημα και των Ισραηλινό-Τουρκικών, ποτέ δεν ξέρεις…».

Τώρα πια, που ο Έλληνας Πρωθυπουργός ως καλός μαθητής πέρασε τις εξετάσεις από τις εβραϊκές οργανώσεις, γίνεται δεκτός στο Ισραήλ, για να δώσει τα κοιτάσματα πετρελαίου για συνεκμετάλλευση με τους Ισραηλινούς. Εκεί, ο κ. Σαμαράς και 12 υπουργοί του θα παραστούν στην πρώτη συνεδρίαση του Ανώτατου Διακυβερνητικού Συμβουλίου των δύο χωρών (“Government to Government”). Στην κορυφή της ατζέντας θα βρεθεί το ενεργειακό τρίγωνο Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και, άρα, η συνεργασία ανάμεσα στις τρεις χώρες (και) στην εξόρυξη υδρογονανθράκων.

Η ΑΝΤΖΕΝΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΟΜΙΛΙΩΝ!
ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟ, ΣΕ ΟΜΙΧΛΩΔΕΣ ΤΟΠΙΟ

Δρούγος: «Ο Σαμαράς στα πλαίσια της επίσκεψης του στο Ισραήλ που ακολουθεί εκείνη στη Νέα Υόρκη στοχεύει να προωθήσει τις διμερείς σχέσεις από κοινού με παρόμοιες κινήσεις του Αναστασιάδη από πλευράς Λευκωσίας με το Τελ Αβίβ. Φυσικά είναι αβέβαιο αν θα επιτύχει (παρά τα λεγόμενα των μνημονιακών), γιατί η κατάσταση στην Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο είναι ιδιαίτερα ρευστή, αφού μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος στην Συρία, δεν έχουνε αποδώσει μέχρι τώρα αποτελέσματα οι διαπραγματεύσεις για το Παλαιστινιακό (αν μάλιστα αποτύχουν υπάρχει λίαν ορατός κίνδυνος για μία Τρίτη ιντιφάντα), η κατάσταση στον γειτονικό Λίβανο είναι εκρηκτική (ειδικά λόγω της δράσης και κινητικότητας της εξτρεμιστικής Χεζμπολλάχ), ενώ παραμένουν ανοικτά τα μείζονα θέματα της εσωτερικής αντιπαράθεσης στην Αίγυπτο , το Κουρδικό και το θέμα του Ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. Επιπλέον ας λάβουμε υπόψη, ότι παρά τα κυοφορούμενα για τις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ , συνεχίζονται οι επαφές για την επίλυση διαφόρων εκκρεμών ζητημάτων από το 2010.

Προφανώς ο Σαμαράς έχει κατά νου τα ενεργειακά, αλλά πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, αφού πολλά πράγματα ούτε καν έχουνε αρχίσει και νομικά-πολιτικά και άλλα ζητήματα παραμένουν ανοικτά .Τις διάφορες άλλες συμφωνίες για τουρισμό, εκπαιδευτικά και δημόσιας τάξης ζητήματα δε νομίζω ότι είναι πάνω από τα ενεργειακά. Οπωσδήποτε πρέπει να προσέξουμε γιατί το τοπίο είναι ομιχλώδες και δεν πρέπει να υποβιβάσουμε και άλλο τις σχέσεις μας με τους Άραβες. Μπορεί να είχε επαφές στις ΗΠΑ ο Σαμαράς αλλά κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι πρωθυπουργός με μέλλον. Οι επικείμενες πολιτικές εξελίξεις θα κατευθύνουν πολλά… Ίσως στα πλαίσια της αναμενόμενης ισχνής προεδρίας μας στην ΕΕ να επιδιώξουμε μία καλύτερη συνεργασία στον αντιτρομοκρατικό τομέα. Πάντως, μου προξενεί εντύπωση ότι στο ταξίδι Σαμαρά είναι σχεδόν 10 υπουργοί και μεταξύ αυτών δεν είναι ο Αβραμόπουλος που λογικά ως Υπουργός Άμυνας και την στιγμή μάλιστα που λαμβάνει χώρα μια κοινή αεροπορική άσκηση σε ένα αρκετά υπολογίσιμο εναέριο χώρο, άρα κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να ήταν εκεί. Αυτό δείχνει πόσο οριακή είναι η συγκατοίκηση και συνύπαρξη κάποιων μέσα στην δικομματική».



Μπαλτζώης: «Αυτά που θα βρεθούν στο επίκεντρο των συνομιλιών θα είναι τα ενεργειακά και τα της στρατιωτικής συνεργασίας. Θέματα όπως η ΑΟΖ της Ελλάδος, τα ενεργειακά κοιτάσματα , ο ενεργειακός άξων Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδος-Ιόνιο-Ευρώπη και ειδικότερα τα θέματα ασφάλειας και άμυνας θα αποτελέσουν την βάση για την ενεργοποίηση της ήδη υφιστάμενης μυστικής στρατηγικής συνεργασίας των δύο χωρών από το 2011 και την περαιτέρω ενδυνάμωσή της και ενίσχυσής της με νέα δεδομένα. Όπως αναφέραμε η αμυντική συνεργασία των δύο χωρών ευρίσκεται σε υψηλά επίπεδα και αναμένεται να προωθηθεί ακόμη περαιτέρω. Ήδη δύο αεροπορικές ασκήσεις θα πραγματοποιηθούν, η μία στις 8 και 9 Οκτωβρίου, ημέρες που οι δύο πρωθυπουργοί θα συνομιλούν και η άλλη στις 16 Οκτωβρίου. Τυχαίο και αυτό;

Ελπίζουμε και ευχόμαστε η συνεργασία αυτή των δύο χωρών και ιδιαίτερα στον ενεργειακό, διπλωματικό, εμπορικό και αμυντικό τομέα να είναι προς όφελος των εθνικών μας συμφερόντων, να μην είναι ετεροβαρής και δη εις βάρος μας, καθόσον εμείς χρειαζόμαστε ισχυρούς συμμάχους σε αυτούς τους τομείς, χωρίς όμως αυτά να αντιβαίνουν στις υφιστάμενες καλές σχέσεις της Ελλάδος με τα αραβικά κράτη (προσοχή στο Παλαιστινιακό), που πρέπει να διατηρήσουμε. Ναι στην συνεργασία με το Ισραήλ, ναι στην ενδυνάμωση της στρατηγικής σχέσης που έχουμε, ναι, χρειαζόμαστε το Ισραήλ για να αντιμετωπίσουμε τις επερχόμενες μελλοντικές προκλήσεις και δη στο θερμό πεδίο του Αιγαίου Πελάγους και της Ανατολικής Μεσογείου και να μην ξεχνάμε ότι και το Ισραήλ χρειάζεται την Ελλάδα, μετά την διάρρηξη των σχέσεων του με την Τουρκία και την προοπτική μιας επερχόμενης Ιρανο-Αμερικανικής άνοιξης τελευταία, αν και το Ισραήλ δεν συμφωνεί και αντιτίθεται, για το στρατηγικό βάθος που του είναι απαραίτητο και για το ότι η Ελλάδα είναι η πύλη εισόδου του στην Ευρώπη για τον ενεργειακό άξονα, που προαναφέραμε και είναι υψίστης στρατηγικής σημασίας».