Η μονοκρατορία Ερντογάν στην Τουρκία και οι κίνδυνοι για την Ελλάδα

Κυρίαρχος στην Τουρκία παραμένει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όπως έδειξαν τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών της Κυριακής 30 Μαρτίου.

Σύμφωνα με αυτά, το κόμμα του Ερντογάν διατήρησε την εκλογική του δύναμη στο 45% παρά τα σκάνδαλα διαφθοράς, τις αποκαλύψεις περί «ροζ» ιστοριών, τη φίμωση του twitter και του youtube και τις μαζικές διαδηλώσεις του περασμένου καλοκαιριού στο πάρκο Γκεζί της Κωνσταντινούπολης.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πέτυχε μία τεράστια νίκη στο εσωτερικό της χώρας όταν αυτή συγκλονιζόταν από σκάνδαλα, τα οποία αν συνέβαιναν σε μία δυτική χώρα ήταν αρκετά θα ρίξουν την κυβέρνηση και να «σβήσουν» το κόμμα από τον πολιτικό χάρτη.

Οι Τούρκοι δείχνουν πως είναι σοβαρό κράτος. Δεν ξεχνούν την οικονομική ανάπτυξη που πέτυχαν με πρωθυπουργό τον Ερντογάν και τη δύναμη που απέκτησαν. Και αυτό το έχει δουλέψει πάρα πολύ ο τούρκος πρωθυπουργός, δημιουργώντας μεσαία τάξη, σε αντίθεση με την Ελλάδα, στην οποία οι τελευταίες κυβερνήσεις κάνουν ότι μπορούν για να την διαλύσουν.

Τα στοιχεία αυτά αναδεικνύουν την Τουρκία σε περιφερειακή δύναμη. Κάνουν ωστόσο ταυτόχρονα την Τουρκία επικίνδυνη απέναντι στην Ελλάδα. Και αυτό γιατί ο Ερντογάν πέτυχε μία νίκη όχι μόνο απέναντι στους εσωτερικούς του αντιπάλους, αλλά και έχοντας απέναντί του της ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί δεν θέλουν στο «τιμόνι» της Τουρκίας τον Ερντογάν γιατί δεν μπορούν πλέον να τον ελέγξουν.

Ατμομηχανή της τουρκικής οικονομίας είναι η αμυντική βιομηχανία, την οποία ο Ερντογάν ενισχύει συνεχώς και απ’ ότι φαίνεται δεν πρόκειται να ματαιώσει κανένα εξοπλιστικό πρόγραμμα.

Η δύναμη των όπλων, σε συνδυασμό με τις αναθεωρητικές τάσεις που δείχνει η Άγκυρα έναντι της Ελλάδας, ακόμη και της Συρίας, συνιστούν μία κατάσταση επικίνδυνη για τη χώρα μας στο Αιγαίο και στη νοτιο-ανατολική Μεσόγειο. Αποδεικνύεται αυτό στο ζήτημα της Κύπρου.

Η Ελληνική πολιτική ηγεσία είναι απλώς ανύπαρκτη. Πόσο μάλλον να μπορέσει να αντιμετωπίσει διπλωματικά την Τουρκία… Και τι μπορεί να περιμένει κανείς όταν δέχθηκαν οι Έλληνες πολιτικοί να ισοπεδωθούν οι δύο – τρεις αμυντικές βιομηχανίες όταν προηγουμένως απαξιώθηκαν και βυθίστηκαν στα χρέη;

Το χειρότερο όμως όλων είναι ότι η Τουρκία με την κυβέρνηση Ερντογάν, μετά το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών θα γίνει ακόμη πιο αδιάλλακτη, πιο αμετροεπής, πιο αδίστακτη, που δεν θα «κολλάει» σε τίποτα να στήσει μία προβοκάτσια για να εξυπηρετήσει τα νεο-οθωμανικά της σχέδια με ωμότητα και ψυχρότητα.

Αποδεικνύεται αυτό περίτρανα από την υποκλαπείσα συνομιλία που αφορούσε την προβοκάτσια στη Συρία. Στήθηκε και εκτελέστηκε χωρίς κανείς να πάρει χαμπάρι με στόχο την κατάληψη Συριακών εδαφών.

Κάτι που οι τούρκοι μπορούν να επιχειρήσουν στη Θράκη, στο Αιγαίο ή στον Έβρο. Έχουν ήδη προετοιμάσει το έδαφος και θα μπορούσαν να στήσουν μία προβοκάτσια, σαν αυτές άλλωστε που προέβλεπε το σχέδιο «Βαριοπούλα», το οποίο είχαν προετοιμάσει οι στρατηγοί, αλλά δημοσιοποιήθηκε για άλλους λόγους.

Και ποιος θα αποτρέψει μία τέτοια προβοκάτσια σε περίπτωση που το επιχειρήσουν οι Τούρκοι; Οι αμερικανοί με τους οποίους προχώρησε σε «μετωπική σύγκρουση» ο Ερντογάν, στέλνοντάς τους μάλιστα και μήνυμα αμέσως μετά τις εκλογές: «Δεν θα παραδώσουμε την χώρα στην Πενσιλβάνια και στις προεκτάσεις της εντός της χώρας», είπε, με τους αποδέκτες να βρίσκονται στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Η Ελλάδα το μόνο που θα μπορούσε να ωφεληθεί, αν βεβαίως εκμεταλλευτεί την κατάσταση, είναι σε μία στρατιωτική στήριξη από τις ΗΠΑ. Στη βοήθεια με τη διάθεση δωρεάν οπλικών συστημάτων, τα οποία θα ενίσχυαν τις Ένοπλες Δυνάμεις, δεδομένου ότι η τρόικα δεν έχει αφήσει χρήματα ή δεν επιτρέπει να χρησιμοποιηθούν κονδύλια για αμυντικές δαπάνες ούτε αν για σφαίρες.

Πέτυχαν, με τη βοήθεια εκ των έσω, τον αφοπλισμό της Ελλάδας σε μία περίοδο που η Τουρκία συνεχίζει να εξοπλίζεται σαν «αστακός» κα να ισχυροποιείται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Πηγή περιοδ. «Στρατηγική»