Η Ρωσία θα συνεχίσει να ''καταπίνει'' χώρες και η Τουρκία θα διαμελισθεί

 

Η προσάρτηση της Κριμαίας αποτέλεσε ανομολόγητη έκπληξη για την Δύση η οποία είχε συνηθίσει την Ρωσία παρόλο το μέγεθος της να παραμένει στο περιθώριο.

Τουλάχιστον έτσι νόμιζε. 

Οι μυστικές υπηρεσίες της Δύσης απέτυχαν να προβλέψουν τις προθέσεις του Βλ.Πούτιν όπως απέτυχαν να προβλέψουν και να παρακολουθήσουν τις κινήσεις του Ρωσικού στρατού.

Οι υπουργοί εξωτερικών Ρωσίας και ΗΠΑ συνέρχονται σε συσκέψεις όπου διαπιστώνεται η σθεναρή και αταλάντευτη στάση της Ρωσίας για την προστασία των Ρωσόφωνων της Ουκρανίας , την ομοσπονδοποίηση της και την μη ένταξη της στο ΝΑΤΟ και Ε.Ε.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή η Γερμανία, ακούει σαν πιστός σύμμαχος τις φανφάρες του πρόεδρου των ΗΠΑ για κυρώσεις ενάντια στην Ρωσία και μόλις ο Αμερικάνος πρόεδρος αναχωρήσει από την Ευρώπη σπεύδει να αποκαταστήσει τις εμπορικές σχέσεις της με την Ρωσία. 

Γερμανικοί κολοσσοί όπως η Siemens  η Adidas εξαρτώνται από την Ρωσία τοσο σε επίπεδο αγοράς όσο και σε επίπεδο επενδύσεων.

Αλλά και οΤ.Κερι , ο συνομιλητής του Ρώσου ΥΠΕΞ Σ.Λαβρόφ γνωρίζει ότι

η Ρωσία έχει το πάνω χέρι. όπως αναφέρουν και οι Financial Times, η συνθήκη της Γιάλτας ήταν προϊόν πολεμικής αναμέτρησης και συνάφθηκε από τους νικητές  χωρίς να ερωτηθούν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι λαοί.

Ότι κερδίζεται με πόλεμο ή στρατιωτική κατοχή δεν δίνεται ποτέ πίσω με την διπλωματία.

Η διπλωματία απλά επικυρώνει το τετελεσμένο.

Η κατοχή της Κύπρου αποτελεί ένα καλό παράδειγμα.

Η Ρωσία στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο νικητής,οι ΗΠΑ το γνωρίζουν και κρατάνε την αναπνοή τους πλέον ελπίζοντας ότι το θηρίο που βγήκε από το κλουβί θα κατευνασθεί προσωρινά .
 

Η Ρωσία ωστόσο ακόμα και αν καταφέρει να περάσει τις θέσεις της σχετικά με την Ουκρανία θα συνεχίσει κυριολεκτικά να καταπίνει  χώρες. 

Ο πρώτος λόγος για τον οποίο η Ρωσία θα συνεχίσει να προσαρτά χώρες είναι ότι διαπίστωσε ότι η Δύση είναι πολύ ποιο ανίκανη να υπερασπίσει τον εαυτό της σε οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο από ότι νόμιζε και ο ίδιος ο  Πούτιν. 

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι παρόλο που η Δύση δείχνει πλέον κάθε διάθεση για συνεργασία  με την Ρωσία στην παρούσα φάση στην ουσία προσπαθεί να κερδίσει χρόνο για να οργανώσει και να συσπειρώσει τους συμμάχους της σε όλο τον κόσμο . 

Ο Αμερικάνος πρόεδρος στην πρόσφατη επίσκεψη στην Σ.Αραβία συζήτησε το ενδεχόμενο της αύξησης της παραγωγής πετρελαίου με στόχο την πτώση της τιμής του παγκοσμίως κατά 10 δολ το βαρέλι. 

Η πτώση της τιμής θα έπληττε την Ρωσική οικονομία η οποία βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στα έσοδα από τις εξαγωγές υδρογονανθράκων. 

Το 1986 η μείωση της τιμής του βαρελιού από τα 30 δολ στα 10 δολ επέφερε συντριπτικό πλήγμα στην οικονομία της τότε Σοβιετικής Ένωσης και στην ουσία σηματοδότησε την διάλυση της η οποία ήρθε μόλις πέντε χρόνια αργότερα.

Σε περίπτωση που το παραπάνω σχέδιο των ΗΠΑ και Αράβων πραγματοποιηθεί η Ρωσία δεν θα υποστεί μόνο οικονομικό  πλήγμα αλλά θα χάσει και την επιρροή της στην Κίνα η οποία είναι η πλέον απαραίτητη χώρα για την δημιουργία της Ευρασιατική Ένωσης που οραματίζεται ο Πούτιν.

Δεν υπάρχει λόγος για την Ρωσία να αναμένει την Δύση να κερδίζει χρόνο και να οργανώνει την αντεπίθεση της . 

Ο κ.Πούτιν  θα δράσει και πάλι απροειδοποίητα. 

Η στρατιωτική παρέμβαση της Ρωσίας στην Μ.Ανατολή αλλά και Τουρκία είναι σίγουρη.

Ο τρόπος και η έκταση της θα μπορούσε να κυμανθεί από επιλεκτικά αεροπορικά χτυπήματα στην εξορυκτική υποδομή της Σ,Αραβίας μέχρι και την συμβατική στρατιωτική εισβολή όπως έχει ήδη γραφεί στο HELLENIC SUNRISE.

Εκτός όμως από την Δύση ο έτερος μεγάλος ασθενής είναι η Τουρκία η οποία παρ όλες τις σποραδικές νίκες της  το 1922 και το 1974 εις βάρος της Ελλάδας είναι το απομεινάρι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας το οποίο είναι καταδικασμένο σε περαιτέρω σμίκρυνση, ακολουθώντας την πορεία όλων των αυτοκρατοριών.

Το 1908 στη  διαλυόμενη Οθωμανική Αυτοκρατορία γεννήθηκε το κίνημα των Νεότουρκων υπό τον Κεμάλ Ατατούρκ. 

Το κίνημα αυτό αποτέλεσε τον πρόδρομο των ναζιστικών κινημάτων στην Γερμανία και Ιταλία. 

Αποτέλεσε την ύστατη προσπάθεια για την αποσόβηση των φυγόκεντρων τάσεων μεταξύ των αναρίθμητων φυλών και εθνοτήτων που απαρτίζουν την Τουρκία . 

Ο Κεμάλ Ατατούρκ εισήγαγε την έννοια της καθαρότητας της Τουρκικής φυλής , της εθνοκάθαρσης εναντίον των κύριων μειονοτήτων όπως Έλληνες και Αρμένιοι και καθυπόταξε με αίμα και βία τους κατά τόπους Τούρκους φυλάρχους και κοτζαμπάσηδες. 

Αναγνωρίζοντάς την κατωτερότητα αλλά και ασυμβατότητα του Τουρκικού συνοθυλέυματος φυλών με την Δύση με την οποία συνόρευαν αποφάσισε την δια την βίας εκδυτικοποίηση τους. 

Ωστόσο ο Κεμάλ δεν μπόρεσε ποτέ να αλλάξει τον χοντρόπετσο  Τούρκο της Ανατολίας ο οποίος απομακρυσμένος στο εσωτερικό της Τουρκίας από τις δυτικές επιρροές αποτελεί γνήσιο απόγονο των ορδών των Μογγόλων προγόνων του. 

Ο οπισθοδρομισμός , η έλλειψη μόρφωσης και η αναπλήρωση  της με την θρησκοληψία του υπερσυντηρητικού σουνιτικού Ισλάμ αλλά και αποτυχία του Κεμαλικού κράτους από το 1923 μέχρι το 2001 να αναπτύξει οικονομικά την Ανατολία έφεραν τους εκεί πληθυσμούς απέναντι από το Κεμαλικό κράτος. 

Η εξαθλίωση των αγροτικών πληθυσμών της Ανατολίας είχε ως αποτέλεσμα την καταφυγή τους στην θρησκοληψία και τον ισλαμικό υπερσυντηριτισμό ο οποίος αποτέλεσε αντικείμενο καταστολής του Κεμαλικού κράτους . 

Τα εκατομμύρια πληθυσμού της Ανατολίας για δεκαετίες ήταν απομονωμένοι απο το Κεμαλικό κράτος χωρίς πολιτική εκπροσώπηση και υπό καθεστώς κεκαλυμμένου κρατικού παρεμβατισμού εναντίον της θρησκευτικότητα τους. 

Ο Ερντογάν αποτέλεσε τον ηγέτη ο οποίος έβγαλε τις μάζες τις Ανατολίας από το περιθώριο και γιαυτό τα 40 εκατομμύρια του πληθυσμού της ψηφίζουν υπέρ του Ερντογάν παραβλέποντας την αυταρχικότητα του εναντίον των διαδηλώσεων στις δυτικές εκκοσμικευμένες επαρχίες. 

Οι Τούρκοι της Ανατολίας δεν υποστηρίζουν τον Ερντογάν με πολιτικά κριτήρια , δεν έχουν ιδέα ποια θα μπορούσαν να ειναι αυτα΄, αλλά με κριτήρια της αυτοσυντήρησης τους.

Οι Τούρκοι της Ανατολίας συχνά αναφέρονται ως ''Μαύροι Τούρκοι'' και αυτοί των δυτικώ επαρχιών ως ''Λευκοί Τούρκοι'' Ο διαχωρισμός αυτός είναι Τουρκικής εμπνέυσεως και αποτυπώνει με ανατριχιαστική σαφήνεια τον διχασμό του υποτιθέμενου Τουρκικού Έθνους. 

Οι  "Λευκοί Τούρκοι'' αποτελούν τους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης , της Σμύρνης , της Άγκυρας και όλων των αστικών κέντρων που έχουν επηρεαστεί απο την Κεμαλική προσπάθεια για εκδυτικοποίηση.

Οι ''Μαυροι Τούρκοι ''αποτέλουν το ακριβώς αντίθετο. 

Η προσπάθεια του Κεμάλ για ομογενοποίηση του Τουρκικού πληθυσμιακού συνοθυλεύματος με μια ολοκληρωτική και ναζιστικής έμπνευσης πρακτική  τελικά απέτυχε εφόσον οι Τούρκοι της Ανατολίας αποδείχθηκαν ανεπίδεκτοι και περιμέναν υπομονετικά 80 χρόνια μέχρι να έρθει στην εξουσία ο ''δικος τους άνθρωπος'΄, ο Ερντογάν . 

Η Τουρκία  στέκεται πατώντας σε δύο βάρκες και είναι μαθηματικά σίγουρο ότι θα διαμελισθεί , εκτός βέβαια εάν διαλυθεί πρώτα από εισβολή της Ρωσίας.

Οι ''Λευκοί Τούρκοι'' βλέπουν κυριολεκτικά με τρόμο την μετατροπή της χωρας τους απο  πρώτυπη εκδυτικοποιημένη μουσουλμανική χώρα σε ισλαμιστικό κράτος . 

Οι διαδηλώσεις στην πλατεια Ταξίμ και Γκεζί πέρυσι το καλοκαίρι αποτέλεσαν την πρώτη μορφή αντίδρασης των ΄΄Λευκών Τούρκων'' και θα μετασχηματισθούν σε ακόμα σοβαρότερες όσο ο Ερντογάν αποκτά όλο και περισσότερη δύναμη με την υποστήριξη των ''Μαύρων Τούρκων'' . 

Η πρόσφατη νίκη του κόμματος του Ερντογάν AKP στις τοπικές δημοτικές εκλογές τρομοκρατεί ακόμα περισσότερο τους αντιπαλους του και τους εξαναγκάζει σε περαιτέρω αντιπαράθεση. 

Η νίκη του Ερντογάν δεν θα φέρει πολιτκή σταθερότητα αλλά το αντίθετο. 

Greek Spirit