Πόσο αφορούν την Ελλάδα τα τουρκικά σχέδια εισβολής στη Συρία;

Γράφει ο Χρήστος Μακρής

Οι συνομιλίες μεταξύ του τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου με τους Χακάν Φιντάν, αρχηγού των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (ΜΙΤ), του Φεριντούν Σινιρλίογλου υφυπουργού Εξωτερικών και του Γιασάρ Γκιουλέρ αναπληρωτή Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου, είναι αποκαλυπτικές για τον τρόπο που ετοιμάζουν στο παρασκήνιο μία προβοκατόρικη ενέργεια εναντίον της Συρίας. Τα κίνητρα για μία τέτοια ενέργεια, δηλαδή επέμβαση στη Συρία, είναι πολλά και ανάγονται όχι μόνο σε ιστορικά στοιχεία –αν και υπάρχει ισχυρή πρόθεση από μέρους της σημερινής κυβέρνησης Ερντογάν να εκλειφθούν ως βάση του νεο-οθωμανικού δόγματος- όσο περισσότερο ως κίνηση στρέψης του τουρκικού λαού σε μέτωπα εκτός της εσωτερικής πολιτικής σκηνής, όπου συνεχώς δέχεται πλήγματα η κυβέρνηση και το κόμμα του ΑΚΡ από σειρά σκανδάλων που άπτονται της κόντρας μεταξύ Κεμαλιστών και νεο-Οθωμανών.

Η υψηλή αποδοχή του κυβερνώντος κόμματος στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές, δεν μπορεί παρά να βοηθήσει στην παραμονή του Ερντογάν στην εξουσία. Και αυτό γιατί, παρά τα όσα λέγονται, η τουρκική οικονομία έχει ξεκινήσει να βάλλεται, καθώς καμία από τις ισχυρές ανταγωνίστριες χώρες δεν θέλει να χάσει αγορές από τουρκικές εταιρείες που προσπαθούν να κάνουν το επόμενο βήμα σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας στον παγκόσμιο χάρτη (σ.σ.: άσχετα αν θα καταφέρουν να κάνουν κάτι στο μέλλον, δείχνει τουλάχιστον μία υπευθυνότητα και μία παραγωγική διεργασία για απεξάρτηση από ξένους παράγοντες, σε αντίθεση με τη δική μας εγχώρια αναπτυξιακή πολιτική).

Για το λόγο αυτό, το οικονομικό επιτελείο της τουρκικής κυβέρνησης προσπαθεί, μέσω της εσωτερικής αύξησης της ζήτησης, να τονώσει τις βιομηχανίες.

Η αντίδραση όμως στις «σουλτανικού» τύπου ενέργειες του τούρκου πρωθυπουργού, όπως το κλείσιμο των δημοφιλών διαδικτυακών τόπων κοινωνικής δικτύωσης twitter και youtube, οι συνεχόμενες καταγγελίες για εμπλοκή σε σκάνδαλα και εκτεταμένη διαφθορά, αποτελούν το κύκνειο άσμα του στην πολιτική σκηνή.

Εκτός και αν καταφέρει να συσπειρώσει την εσωτερική κοινή γνώμη στους «αιώνιους» εξωτερικούς εχθρούς που δεν είναι άλλοι από τους Σύριους, τους Ρώσους, τους Κούρδους και φυσικά τους Έλληνες.

Εκεί παίζεται το διπλωματικό παιχνίδι που χειρίζεται προσωπικά ο πλήρως προσδεμένος στη θέληση του Ερντογάν υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου. Και επειδή από τους στόχους που αναφέραμε οι Κούρδοι είναι πολύ δύσκολο να νικηθούν (εκτός του ότι το κόμμα ΑΚΡ παίρνει την εξουσία με τους ψήφους των Κούρδων της Τουρκίας) και για τους Ρώσους δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε την αδυναμία επιβολής των τουρκικών θέσεων επ’ αυτών είτε στρατιωτικά είτε οικονομικά είτε διπλωματικά, δεν μένουν παρά η Συρία και η Ελλάδα.

Ο γενικευμένος εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, απόρροια της «Αραβικής Άνοιξης» που ξεκίνησε το 2011 και συνεχίζεται για την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, αποτελεί το πλέον πρόσφορο έδαφος για να παίζονται τέτοιου είδους πολεμικά παιχνίδια από μέρους της Τουρκίας, η οποία προσπαθεί διακαώς να στρέψει εναντίον του Άσαντ το ΝΑΤΟ, με προεξάρχουσες τις ΗΠΑ, για να κεφαλαιοποιήσουν οι Τούρκοι τα ό,ποια οφέλη θα μπορούσαν να κερδηθούν από τυχόν ανατροπή του Άσαντ.

Και θα το πετύχαιναν αυτό το φθινόπωρο του 2013 αν η άμεση ρωσική αντίδραση δεν απέτρεπε μία τέτοια εξέλιξη. Αυτό όμως δεν αποθαρρύνει την τουρκική ηγεσία από το να προσπαθεί να αλλάξει τα δεδομένα.

Οι συνομιλίες στη δημοσιότητα

Οι συνομιλίες είναι αποκαλυπτικές και δείχνουν τον τρόπο σκέψης της παρούσας τουρκικής κυβέρνησης, στόχος της οποίας είναι να μετατραπεί σε μία δύναμη πρώτου μεγέθους στην περιοχή της Μέσης Ανατολής με παράλληλη ενσωμάτωση ακόμα και εδαφών που η τουρκική ανώτατη ελίτ θεωρεί ότι της ανήκουν.

Ο δε τρόπος επίτευξης είναι επίσης κυνικός, καθώς όπως φαίνεται οι ζωές απλών ανθρώπων αλλά και η βεβήλωση χώρων θεωρούμενων ως ιερών για την τουρκική ιστορία, όπως ο τάφος του Σουλεϊμάν Σαχ, προπάτορα του οθωμανικού έθνους. Ο τάφος του βρίσκεται στην Συρία στην ευρύτερη περιοχή του Αλέπο, 80 χλμ βόρεια του Κουάτ αλ Τζαμπάρ και επίσημα θεωρείται τουρκικό έδαφος με βάση την γαλλοτουρκική συνθήκη του 1921, δεν θεωρούνται ισχυρά αντικίνητρα για την τουρκική επεκτατικότητα.

Αυτό αποκαλύπτουν οι διεξαχθείσες συνομιλίες, από τις οποίες παρουσιάζουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

- Αχμέτ Νταβούτογλου: Ο πρωθυπουργός είπε πως αυτή η επίθεση στον τάφο του Σουλεϊμάν Σαχ πρέπει να εμφανιστεί ως μία καλή ευκαιρία για εμάς.

- Χακάν Φιντάν: Θα στείλω τέσσερις άνδρες από τη Συρία εάν αυτό χρειάζεται. Θα δημιουργήσω την κατάλληλη αφορμή για πόλεμο με μία επίθεση με ρουκέτες στο έδαφος της Τουρκίας. Μπορούμε επίσης να ετοιμαστούμε για επίθεση στον τάφο του Σουλεϊμάν Σαχ, εάν χρειαστεί.

Σε άλλη συνομιλία αποκαλύπτεται η πρόθεση δημιουργίας ενός θερμού επεισοδίου:

- Αχμέτ Νταβούτογλου: Εννοώ ότι μπορώ να συντονίσω το διπλωματικό πεδίο, αλλά σε ότι αφορά τον εμφύλιο πόλεμο ο Στρατός;

- Φεριντούν Σινιρλίογλου: Μία επιχείρηση κατά της ISIL (Islamic State of Iraq and the Levant) εδράζεται επαρκώς στους διεθνείς νόμους. Θα προβάλλουμε το γεγονός ότι αυτή είναι η Αλ Κάιντα. Και όταν έρθει το θέμα στην προστασία του τάφου του Σουλεϊμάν Σαχ εκεί θα επικαλεστούμε προστασία του εδάφους μας.

- Χακάν Φιντάν: Αμέσως μόλις γίνει αυτό, θα προκαλέσω γενική εσωτερική αναστάτωση. Πρόκειται να συμβούν αρκετές βομβιστικές επιθέσεις. Αυτό θα σημαίνει ότι τα σύνορα (σσ: τα συριακά) δεν θα είναι υπό έλεγχο.

- Φεριντούν Σινιρλίογλου: Οι βομβιστικές επιθέσεις πρόκειται να συμβούν έτσι κι αλλιώς.

- Γιασάρ Γκιουλέρ: Ο Φιντάν πρέπει επειγόντως να ενισχυθεί και πρέπει να τον βοηθήσουμε με το να προμηθεύσουμε όπλα και πυρομαχικά στους αντάρτες. Πρέπει να μιλήσουμε με τον υπουργό. Με τον υπουργό Εσωτερικών και τον υπουργό Άμυνας.

- Αχμέτ Νταβούτογλου: Πώς βάλαμε ειδικές δυνάμεις στο βόρειο Ιράκ; Το ίδιο έπρεπε να είχαμε κάνει κι εδώ.

Στη συνέχεια προσπαθούν να ενορχηστρώσουν μία προβοκάτσια με θύματα αθώους αμάχους με τη χρήση χημικών όπλων, με τελικό σκοπό να επισύρουν τη μήνη των ΗΠΑ για στρατιωτική επέμβαση. Εδώ φαίνεται και η εμπλοκή του Κατάρ στο ζήτημα της χρηματοδότησης των αντάρτικων ομάδων στη Συρία.

Ο ακόλουθος διάλογος είναι αδιάψευστος μάρτυρας:

- Γιασάρ Γκιουλέρ: Κοιτάξτε, κύριε, δεν είναι η ΜΚΕΚ (Mechanical and Chemical Industry Corporation) κάτω από τις διαταγές του υπουργού; Κύριε, εννοώ το Κατάρ. Το Κατάρ ζητά να αγοράσει όπλα προσφέροντας ρευστό. Άμεσα. Τότε γιατί απλά δεν το κάνουν;

- Αχμέτ Νταβούτογλου: Ναι, αλλά υπάρχει ένα σημείο που δεν μπορούμε να συντονιστούμε.

- Γιασάρ Γκιουλέρ: Τότε ο πρωθυπουργός πρέπει να καλέσει τον υπουργό Άμυνας και τον υπουργό Εσωτερικών ταυτόχρονα. Να μιλήσει και στους δύο μαζί.

Τις συνομιλίες αυτές συνοδεύουν οι επιθετικές ενέργειες των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, με πιο πρόσφατη την κατάρριψη του συριακού μαχητικού MIG-23MLD που πραγματοποιήθηκε 10 χλμ εντός του συριακού εναέριου χώρου στις 23 Μαρτίου 2014 από τουρκικό F-16 που έκανε χρήση πυραύλου αέρος – αέρος AIM-9 Sidewinder.

Ακολούθησαν μάχες μεταξύ του συριακού και του τουρκικού στρατού που εισέβαλε προς υποστήριξη των αντάρτικων δυνάμεων στην περιοχή Αλ Κασάμπ, 65 χλμ βόρεια της Λαττάκειας και που εξελίχθηκε σε πανωλεθρία των Τούρκων, ειδικά όταν μεταφέρθηκαν συστοιχίες Α/Α μονάδων που κάλυψαν τα συριακά τμήματα επίθεσης από ενδεχόμενες αεροπορικές προσβολές που θα επιχειρούσαν τα τουρκικά μαχητικά.

Το κλίμα είναι τεταμένο και η τουρκική ηγεσία προσπαθεί να το δυναμιτίζει συνεχώς. Αυτός είναι άλλωστε και ο κυρίως λόγος που οι δυνάμεις του τουρκικού στρατού στα σύνορα με τη Συρία, που είναι ο χώρος ευθύνης της 2ης Στρατιάς με έδρα τη Μαλάτεια με την επιχειρησιακή διοίκηση να ασκεί το 7ο ΣΣ στο Ντιγιαρμπακίρ με αιχμή του δόρατος την 5η ΤΘΤ στο Γκαζιαντέπ και την 3η ΤΞ καταδρομέων στη Σίρτη, να έχουν ανέλθει στους 100.000 άνδρες στις μάχιμες μονάδες μαζί με 972 άρματα μάχης Μ-60Α3, Μ48Α5Τ2 και 1.200 τεθωρακισμένα IAFV, M-113A2T2 χωρίς να υπολογίζονται οι δυνάμεις ΔΜ, στρατοχωροφυλακής (Jandarma), ειδικών δυνάμεων και της ΤΗΚ.

Ελλάδα όπως Συρία;

Οι διάλογοι που παραθέσαμε πιο πάνω δεν μπορεί παρά να μας φέρουν στο νου την αντίστοιχη περίπτωση του σχεδίου «Βαριοπούλα» που αποκαλύφθηκε μετά το σκάνδαλο της οργάνωσης Εργκένεκον που οδήγησε σε μία πολύ δύσκολη στιγμή την κυβέρνηση Ερντογάν, καθώς έφτασε στα πρόθυτα της ευθείας αντιπαράθεσης με τον Στρατό και το «βαθύ κράτος» των φανατικών Κεμαλιστών.

Την αποκάλυψη είχε κάνει η εφημερίδα Taraf το 2010, όταν αποκάλυψε το σχέδιο «Βαριοπούλα» που προέβλεπε τη δημιουργία πλήρους αναταραχής και χάους στην Τουρκία το 2002 κατηγορώντας ευθέως την Ελλάδα με σκοπό τη δημιουργία συνθηκών για τη διενέργεια πραξικοπήματος από μέρους των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.

Το σχέδιο ήταν καλά οργανωμένο και επεκτείνονταν σε μία μεγάλη γκάμα επιχειρήσεων που είχαν ως σκοπό όχι μόνο την ανατροπή της κυβέρνησης Ερντογάν, αλλά και την «τακτοποίηση» των ανοιχτών κατά τους τούρκους ζητημάτων σε Αιγαίο και Θράκη. Το πλάνο υλοποίησης ήταν λεπτομερές και επιχειρούσε να μιλήσει όχι μόνο στο τουρκικό συναίσθημα, αλλά γενικότερα στο μουσουλμανικό στοιχείο, ώστε να τύχει όσο γίνεται περισσότερο ευρείας αποδοχής από τη διεθνή μουσουλμανική κοινότητα.

Επεδίωκε επίσης να γίνουν ευκολότερες τυχόν υποκινήσεις εσωτερικών τρομοκρατικών ενεργειών στην Ελλάδα, εκμεταλλευόμενη η τουρκική ΜΙΤ τα εκατομμύρια λαθρομεταναστών που ενδεχομένως υποθάλπουν στους κόλπους τους εξτρεμιστικά στοιχεία τζιχαντιστών.

Η υλοποίηση του σχεδίου θα γινόταν σε πέντε φάσεις.

Η πρώτη φάση ήταν η συλλογή πληροφοριών για το ποιοι στόχοι πρέπει να χτυπηθούν πρώτα και πως θα φαινόταν η ενεργή ανάμιξη της Ελλάδας.

Στη δεύτερη φάση προβλεπόταν η δημιουργία συνθηκών αποσταθεροποίησης και ταραχών στην Κωνσταντινούπολη, με την τοποθέτηση εκρηκτικών μηχανισμών σε τεμένη, με σκοπό τη δημιουργία χάους και την επιβολή στρατιωτικού νόμου.

Στημένες ενέργειες εναντίον του μουσουλμανικού στοιχείου στην Ελλάδα θα γίνονταν και στην περιοχή της Θράκης, με σκοπό τη δημιουργία τεταμένου κλίματος και δεσμεύοντας παράλληλα ισχυρές δυνάμεις του στρατού για την κάλυψη του εσωτερικού μετώπου. Τότε θα ξεκινούσαν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις με ταυτόχρονη εισβολή στον Βόρειο Έβρο από τις δυνάμεις της 1ης τουρκικής Στρατιάς αφού θα είχε προηγηθεί μεθοριακό επεισόδιο ώστε να λάβει και η εισβολή μία νομιμότητα όπως οι τούρκοι την καταλαβαίνουν σαν μία τραγική επανάληψη της «ειρηνευτικής» αποστολής στην Κύπρο το 1974.

Η επιχείρηση περιλάμβανε και ναυτικό σκέλος επιχειρήσεων στον χώρο του Αιγαίου με σκοπό τον κορεσμό της ελληνικής αντίδρασης και την παγίωση του καθεστώτος των γκρίζων ζωνών που από την κρίση των Ιμίων μέχρι και σήμερα οι τούρκοι διατείνονται ότι πρέπει να διευθετηθούν.

Αυτό αποκαλύφθηκε και σε σχετικό έγγραφο που βγήκε στο φως της δημοσιότητας με ημερομηνία έναρξης τον Μάρτιο του 2003, σύμφωνα με στοιχεία που έφερε στη δημοσιότητα η τουρκική εφημερίδα «Γενί Σαφάκ». Στο έγγραφο γινόταν λόγος για «νησιά, νησίδες και βραχονησίδες η κυριότητα των οποίων δεν έχει καθοριστεί με συμφωνίες στην Ελλάδα».

Το έγγραφο έφερε την κωδική ονομασία “Suga” και προέβλεπε απόβαση στον ίδιο χρόνο στη Λέρο, στις Οινούσσες και στοηυς Φούρνους, από τμήματα πεζοναυτών και αερομεταφερόμενες μονάδες. Εδώ την έναρξη και νομιμοποίηση των εχθροπραξιών θα αναλάμβαναν, όπως είχε αποφασιστεί σε συνεδρίαση που έγινε τον Δεκέμβριο του 2002 σχετικά με το σχέδιο “Suga”, «οι προστριβές που προκύπτουν ορισμένες φορές μεταξύ τουρκικών και ελληνικών αλιευτικών, γύρω από το νησί Ζουράφα». Έτσι, θα εξασφαλίζονταν πλήρως η αντίδραση της Ελλάδας με σκοπό το ξέσπασμα κρίσης όμοιας με αυτή των Ιμίων το 1996.

Σε αυτή την περίπτωση, η αιχμή του δόρατος θα ήταν το 3ο Σύνταγμα Αεροπορίας Στρατού και η τουρκική ταξιαρχία πεζοναυτών που εδρεύει στη Φώκαια, ενώ θα γινόταν εκτεταμένη χρήση των μονάδων Bordo Bereliler και SAT (Su Alti Taarruz).

Η τελευταία φάση της επιχείρησης «Βαριοπούλα» θα ήταν το αεροπορικό σκέλος που έφερε το κωδικό όνομα “Oraj” (Καταιγίδα), με την έναρξη της οποίας θα γινόταν κατάρριψη τουρκικού μαχητικού είτε από αντίστοιχα ελληνικά μαχητικά είτε θα σκηνοθετείτο…

Απλά αναφέρουμε ότι ο πρώην αρχηγός της τουρκικής αεροπορίας Ιμπραήμ Φιρτίνα (και ένας εκ των συλληφθέντων) συνέταξε τον Φεβρουάριο του 2003 το σχέδιο λέγοντας: «Θα φροντίσουμε ένα αεροσκάφος μας να καταρριφθεί από τα μαχητικά της ΠΑ και αν δεν ήταν εφικτό, από τον «ειδικό στόλο» θα φροντίσουμε να πέσει ένα δικό μας αεροσκάφος. Σκοπός να φανεί η αδυναμία της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ)».

Ακόμη και η απώλεια του Κωνσταντίνου Ηλιάκη στις 23 Μαΐου 2006 στην περιοχή της Καρπάθου όταν μετά από θερμό επεισόδιο με τουρκικά αεροσκάφη κατέπεσε το σκάφος του F-16B52+ ίσως εντάσσεται στην απόκτηση τριβών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στα απόνερα της ματαιωθείσας επιχείρησης «Βαριοπούλα».

Το όλο σχέδιο δεν έγινε πραγματικότητα εξαιτίας μίας σειράς από λόγους, με τον σημαντικότερο να είναι ότι η ισλαμιστική μερίδα της Τουρκίας κινήθηκε ταχέως και είχε ενημέρωση για το τι σκόπευαν να κάνουν οι στρατηγοί, οπότε και αποσοβήθηκε η κρίση εν τη γενέσει.

Η υλοποίηση, πάντως, ενός τέτοιου σχεδίου και μάλιστα η πιθανότητα ήττας τέτοιου επιπέδου των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων δεν θα σχολιαστεί περαιτέρω, καθώς παρά τα όποια προβλήματα που είχε ο Ελληνικός Στρατός εκείνη την περίοδο, δεν μπορεί να νικηθεί τόσο εύκολα, το Δ’ΣΣ στον Έβρο, η ΑΣΔΕΝ στα νησιά και η ΠΑ μαζί με το ΠΝ στο Αιγαίο. Δείχνει όμως τις προθέσεις και τα μέσα που απεργάζονται οι γείτονες στην επίτευξη του στόχου τους, όποιος κι αν είναι αυτός.

Ωστόσο, η μη εκτέλεση του σχεδίου «Βαριοπούλα» δεν σημαίνει ότι δεν ετοιμάζεται κάτι ανάλογο τώρα ή ότι δεν θα γίνει στο μέλλον.

Οι συνομιλίες για το ζήτημα της Συρίας που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, συνομιλίες των μελών της κυβέρνησης Ερντογάν, είναι χαρακτηριστικές για τον τρόπο αντιμετώπισης των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας.

Το μεγαλύτερο μέλημά μας ως κράτος και ως έθνος που θέλει να παραμείνει ανεξάρτητο και ελεύθερο είναι να προετοιμαζόμαστε και να μην δείξουμε αδυναμίες που θα επιτρέψουν την εκμετάλλευση καταστάσεων.

Προετοιμάζοντας την επόμενη κρίση

Σημαντικό ρόλο στην αναχαίτιση οποιασδήποτε τουρκικής προβοκάτσιας θα παίξει η ΕΥΠ, η εθνική υπηρεσία πληροφοριών, που αποτελεί το κύριο δίκτυο συλλογής και ανάλυσης πληροφοριών έναντι όλων των ενδιαφερόμενων στόχων που άπτονται των εθνικών συμφερόντων μας.

Κρατά την ίδρυσή της πίσω στο 1953 ως Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών Ελλάδος (ΚΥΠΕ) και μετά από μία σειρά αλλαγών έχει φτάσει σήμερα να λειτουργεί ως μία υψηλών δυνατοτήτων υπηρεσία που συνεχώς εκσυγχρονίζεται και μπορεί να καλύψει πλήρως όλο το γεωγραφικό φάσμα ενδιαφέροντος.

Τον συντονισμό έχει το Συμβούλιο Πληροφοριών που αποτελείται από τον διοικητή της ΕΥΠ, ως πρόεδρος, τον Διευθυντή της Διακλαδικής Διεύθυνσης Στρατιωτικών Πληροφοριών (ΔΔΣΠ) των Ενόπλων Δυνάμεων, τον Διευθυντή της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας (ΔΑΕΕΒ) της Ελληνικής Αστυνομίας, τον Διευθυντή της Διεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας (ΔΙΚΑ) του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας και τους Γενικούς Γραμματείς και Διευθυντές των αρμόδιων υπουργείων που καλούνται κατά περίπτωση. Πολιτικός προϊστάμενος της υπηρεσίας είναι ο εκάστοτε υπουργός Δημόσιας Τάξης.

Έμμεσα και άμεσα εμπλέκονται περί τα 3.000 άτομα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Αυτή η υπηρεσία «μονομαχεί» με την τουρκική ΜΙΤ. Η ενίσχυση σε υλικό και μέσα πρέπει να είναι εκ των ουκ άνευ όπως και η μη παρέμβαση πολιτικών προσώπων στην εκτέλεση της αποστολής της.

Ειδικά θα πρέπει να δοθεί πρόσβαση σε δορυφορικές ικανότητες καθώς και σε συστήματα παρακολούθησης υψηλής τεχνολογίας όπως ο «σούπερ-κοριός» που είναι φορητός, για να μπορεί να δοθεί τακτική ευκινησία.

Η αντιμετώπιση τέτοιου είδους ενεργειών από μέρους της Τουρκίας απαιτούν χειρισμούς και στα δύο επίπεδα, στο στρατιωτικό αλλά και στο εσωτερικής ασφαλείας.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι τα σύνορά μας είναι με χώρες (Αλβανία, Σκόπια, Τουρκία) που έχουν αλυτρωτικές και επεκτατικές διαθέσεις, κάτι που σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε την υπόθεση άμυνα στα βόρεια σύνορά μας ακάλυπτη.

Στο εξωτερικό αυτό πρόβλημα θα πρέπει να προστεθεί και το ζήτημα της εσωτερικής ασφάλειας που πλέον τείνει να δημιουργήσει καταστάσεις αυξημένου κινδύνου για τη διενέργεια προβοκατόρικων ενεργειών. Οι απειλές είναι πολλές και δεν μπορούμε να εφησυχάζουμε.

Οι κύριοι παράγοντες είναι οι ακόλουθοι:

Οι μουσουλμάνοι της Θράκης που δηλώνουν ότι είναι Τούρκοι και υποστηρίζονται από το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή που κακώς συνεχίζει να υπάρχει καθώς προπαγανδίζει έναντι της ελληνικότητας των μουσουλμάνων της περιοχής, καθώς και οι (εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια) μουσουλμάνοι που έχουν κατακλύσει τη χώρα μας (μέσω της λαθρομετανάστευσης) τα τελευταία χρόνια.

Επιπλέον δεν θα πρέπει να παραβλέπονται οι μικρότερου επιπέδου απειλές, όπως το δήθεν ζήτημα των τσάμηδων που προσπαθούν να ανακινήσουν ακραία Αλβανοί και το ακανθώδες ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων.

Η οικονομική συγκυρία δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αδυνατίσει τη συνολική δυνατότητα άμυνάς μας. Δεν αντιλέγει κανείς στο κλείσιμο ορισμένων μονάδων που έχουν χαμηλή επάνδρωση και στο να γίνει ένα γενικότερο συμμάζεμα. Πέραν όμως του Δ’ΣΣ και της ΑΣΔΕΝ τα βόρεια σύνορά μας πρέπει να ενισχυθούν και αυτό σημαίνει ισχυρό Α’ΣΣ, που έχει τομέα ευθύνης την Αλβανία και τα Σκόπια, με ανοιχτά και πλήρως επανδρωμένα τα φυλάκια κατά μήκος των συνόρων, με σκοπό την αποτροπή εισδοχής επικίνδυνων στοιχείων και υλικών που θα μπορούσαν να ανοίξουν εσωτερικό μέτωπο σε περίπτωση που θα βρισκόμασταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Τουρκία.

Επιπλέον, πρέπει να συγκεντρωθεί το σύνολο των μονάδων της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης που έχει στα χέρια της η 1η Στρατιά και ειδικότερα η 1η ΤΑΞ/ΑΛ, η 71η Α/ΜΤΑΞ και η 32η ΤΞΠΝ και το ίδιο πρέπει να γίνει και με τα μέσα μεταφοράς τους. Το παραπάνω είναι απόλυτα κρίσιμο, καθώς ο χρόνος αντίδρασης των μονάδων αυτών είναι ζωτικής σημασίας αναφορικά με την ταχεία εξάλειψη της όποιας απειλής.

Παράλληλα, είναι αναγκαίο να ενισχυθούν οι αστυνομικές δυνάμεις στην περιοχή της πρωτεύουσας σε περίπτωση αντάρτικου πόλεων από εξτρεμιστικά στοιχεία μετά από υποκίνηση όπως είδαμε να γίνεται στην περίπτωση της Συρίας.

Τέλος, θα πρέπει να διορθωθεί το λάθος της κατάργησης της Χωροφυλακής (ενός μη στρατιωτικού σώματος) το 1984, μετά την ενοποίησή της με την Αστυνομία Πόλεων. Μία σύγχρονη υπηρεσία κατάλληλα οργανωμένη και εξοπλισμένη για αποστολές στην ύπαιθρο με εξοπλισμό που θα περιλαμβάνει και τυφέκια εφόδου για την κάλυψη μεγάλων αποστάσεων και ειδικών μέσων μεταφοράς κατάλληλα διαμορφωμένων για κάθε είδους εδάφη.

Όλοι υπήρξαμε μάρτυρες της δραματικής καταδίωξης του Αλβανού δραπέτη Μάριο Κόλα και της ομάδας του το περασμένο έτος, όταν και μέχρι την τελική ακινητοποίησή τους θρηνήσαμε θύματα πολίτες και έναν αστυνομικό, ενώ διαπέρασαν όλη σχεδόν την κεντρική Ελλάδα προσπαθώντας να διαφύγουν στην Αλβανία μέσω των ορεινών περασμάτων της χώρας μας.

Ας αναλογιστούμε αν κατόπιν συμφωνίας με εξωτερικές μονάδες πληροφοριών και την ύπαρξη δεκάδων ομάδων ανταρτών που θα δρουν σε όλη τη χώρα τι ανάλωση δυνάμεων θα υπάρξει. Αυτό το κενό μπορεί να κλείσει η Χωροφυλακή που από την περίοδο της ειρήνης θα γνωρίζει την περιοχή και θα έχει τον κατάλληλο εξοπλισμό για την αντιμετώπιση παρόμοιων συμβάντων.

Τέλος, θα πρέπει σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο θα πρέπει να υπάρξει βιώσιμη λύση στο μεταναστευτικό ζήτημα που δρα ως ωρολογιακή βόμβα στο εσωτερικό κάθε ελληνικής πόλης. Οι λαθρομετανάστες και λόγω της φτώχειας τους, αλλά και του θρησκευτικού διαχωρισμού είναι εύκολη λεία για χειραγώγηση από εξωτερικούς παράγοντες που θα τους χρησιμοποιούσαν ώστε να νεκρώσουν τα νώτα της χώρας μας σε περίπτωση ευρείας σύρραξης ειδικά με την Τουρκία.

Επίλογος

Είμαστε αρκετά μικρή χώρα για να καλύψουμε όλες αυτές τις ανάγκες κατά τη διάρκεια μίας κρίσης, το δε εξωτερικό περιβάλλον είναι αρκετά ρευστό και αν κάτι γίνει θα εξελιχθεί σε σύντομους χρόνους.

Πρέπει να δοθεί από όλο τον κρατικό μηχανισμό η δέουσα προσοχή ώστε να μην βρεθούμε ποτέ προ μίας δυσάρεστης και οδυνηρής έκπληξης.

Ο τρόπος που οι Τούρκοι συνομιλούσαν για το τι ήταν διατεθειμένοι να κάνουν στη Συρία μπορεί να μας δείξει με τον καλύτερο τρόπο το θα μπορούσαν να κάνουν και στην Ελλάδα. Οι «φιλίες» και οι δηλώσεις όπως «θα το ρισκάρουμε» και «σιγά μην γίνει πόλεμος», θα πρέπει να είναι επί ρεαλιστικής βάσης και όχι επί παραχωρήσεων από μέρους μας.

Η αυριανή εξόρυξη υδρογονανθράκων θα μας φέρει στον κορυφή της γεωπολιτικής σκακιέρας στην Ανατολική Μεσόγειο και αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για «παιχνίδι» υψηλότερου επιπέδου από αυτό που μέχρι τώρα κάναμε για να κερδίσουμε τα οφέλη. Όπως πολύ καλά γνωρίζουμε πως «αν θέλεις ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο»…

Πηγή περιοδ. «Στρατηγική»