Ελεύθεροι σκοπευτές και ακροβολιστές στην Ελλάδα

Όπως έχουμε τονίσει και σε παλαιότερα άρθρα μας, ο τομέας της σκόπευσης ακριβείας θεωρείται διεθνώς καίριος εδώ και δεκαετίες. Τόσο σε επίπεδο Σωμάτων Ασφαλείας όσο και Ενόπλων Δυνάμεων. Στη γειτονική Τουρκία η αυτό έχει γίνει αντιληπτό από ετών, κάτι που είναι ορατό τόσο σε θέματα εκπαίδευσης και δογμάτων, όσο και απόκτησης του ανάλογου εξοπλισμού. Η ελληνική πραγματικότητα όπου στον Ε.Σ. όχι μόνο απουσιάζει παντελώς ο απαραίτητος εξοπλισμός αλλά μέχρι πρότινος δεν επιδεικνυόταν και το παραμικρό ενδιαφέρον για τους σκοπευτές ακριβείας, είτε μιλάμε για ακροβολιστές σε επίπεδο Ομάδος Μάχης, είτε για εξειδικευμένους ελεύθερους σκοπευτές. Προ 15ετίας περίπου υπήρξε ένα κάποιο ενδιαφέρον αλλά οι όποιες κινήσεις παρέμειναν μεμονωμένες και σπασμωδικές. Μόνο πρόσφατα φαίνεται πως υπήρξε μια σχετική αφύπνιση τα αποτελέσματα της οποίας έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά, τουλάχιστον σε επίπεδο νοοτροπίας. 

Εκπαίδευση και νοοτροπία 

Το πρώτο πιλοτικό Σχολείο Ελευθέρων Σκοπευτών λειτούργησε στο ΚΕΑΠ το 2000. Για αρκετά χρόνια όμως το σχολείο αυτό παρέμενε υποβαθμισμένο και οι απόφοιτοί του (ονομάζονται"ΕΣΕΑ", δηλαδή "Ελεύθεροι Σκοπευτές Ειδικών Αποστολών") δεν "αξιοποιούνταν" όπως θα έπρεπε. Τα τελευταία χρόνια όμως η αξία τους φαίνεται πως έγινε -επιτέλους- αντιληπτή με αποτέλεσμα η παρεχόμενη εκπαίδευση στο Σχολείο Βασικής Εκπαίδευσης Ελευθέρων Σκοπευτών Ειδικών Αποστολών (ΣΒΕΕΣΕΑ) όπως ονομάζεται πλέον το μόνιμο σχετικό Σχολείο του ΚΕΑΠ) να αναβαθμιστεί τόσο χρονικά, όσο και ποιοτικά. Σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται στις εμπειρίες και στα διδάγματα στελεχών των Ειδικών Δυνάμεων που εκπαιδεύτηκαν στο αντίστοιχο σχολείο του ISTC (International Special Training Center) στη Γερμανία, απ' τα οποία είχε προέλθει και η αρχική εισήγηση για δημιουργία παρόμοιου σχολείου και στην Ελλάδα. Το σημαντικότερο όμως πια είναι ότι οι ΕΣΕΑ δεν "χάνονται" με την επιστροφή τους στις Μονάδες αλλά εντάσσονται σε ξεχωριστές Διμοιρίες (Διμοιρίες ΕΣΕΑ που συγκροτήθηκαν στο Λόχο Διοικήσεως της κάθε Μονάδας), ενώ πλέον έχουν θεσπιστεί και βολές συντηρήσεως ειδικότητας ανά τακτά διαστήματα..

Τα τελευταία χρόνια κινητές εκπαιδευτικέ ομάδες στελεχών των Ειδικών Δυνάμεων οργάνωσαν ταχύρρυθμα εκπαιδευτικά σεμινάρια σκόπευσης ακριβείας σε διάφορους Σχηματισμούς Πεζικού του Δ' ΣΣ και της ΑΣΔΕΝ. Η συγκεκριμένη φωτογραφία προέρχεται από αντίστοιχη δραστηριότητα στην 31η Μ/Κ ΤΑΞΠΖ.

Μια ακόμη ενθαρρυντική πρωτοβουλία ήταν η διεξαγωγή τον περασμένο Απρίλιο των πρώτων διακλαδικών σκοπευτικών αγώνων, στους οποίους συμμετείχε προσωπικό από Μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων και των τριών Κλάδων (ΕΤΑ, Ζ' ΜΑΚ, 2α ΜΑΛ, ΔΥΚ, 31η ΜΕΕΔ). Μεταξύ άλλων πραγματοποιήθηκαν και διαγωνιστικές βολές ελευθέρων σκοπευτών. Οι αγώνες αυτοί έχει αποφασιστεί να καθιερωθούν σε ετήσια βάση και η ύπαρξη της Διακλαδικής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων δημιουργεί ένα θετικό υπόβαθρο για περαιτέρω ανάπτυξη του θεσμού και -γιατί όχι- την πρόσκληση και προσωπικού των Ειδικών Δυνάμεων των Σωμάτων Ασφαλείας να συμμετάσχει..

Φωτογραφικό στιγμιότυπο από τους πρώτους διακλαδικούς σκοπευτικούς αγώνες που διοργάνωσε η ΔΔΕΕ. Σε πρώτο πλάνο σκοπευτής της ΔΥΚ με ένα τροποποιημένο Μ-14 και πιο πίσω προσωπικό της 31ης ΜΕΕΔ με G-3A3 μετά διόπτρας.

Τα τελευταία χρόνια οι αλλαγές αυτές προσέλκυσαν το ενδιαφέρον και της Διεύθυνσης Πεζικού του ΓΕΣ. Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί ότι το Πεζικό του ΕΣ δεν είχε προχωρήσει πέραν του απολύτως βασικού επιπέδου του ακροβολιστή της Ομάδος Μάχης, ούτε υφίστατο κάποια ιδιαίτερη εκπαίδευση ή ειδικός οπλισμός πέραν των τυπικών τυφεκίων G-3A3 με μια απλή σκοπευτική δίοπτρα. Παρ' όλα αυτά η Διεύθυνση Ειδικών Δυνάμεων ανταποκρίθηκε θετικά δημιουργώντας κινητές ομάδες εκπαιδεύσεως από στελέχη του ΚΕΑΠ, οι οποίες πραγματοποίησαν (και πραγματοποιούν) επισκέψεις σε όλες τις Μονάδες Πεζικού πρώτης γραμμής του Δ' ΣΣ και της ΑΣΔΕΝ. Οι εκπαιδευτικές ομάδες διοργανώνουν σεμινάρια και ταχύρρυθμα εκπαιδευτικά προγράμματα το προσωπικό των Μονάδων αυτών που έχει την ειδικότητα του ακροβολιστή. Έτσι, δίνεται στο τελευταίο η ευκαιρία να αποκτήσει νέες γνώσεις και εμπειρίες που μέχρι πρότινος ήταν ανύπαρκτες έστω και σε ένα βασικό επίπεδο. Ορισμένες μάλιστα αξιέπαινες Διοικήσεις προχώρησαν ακόμη περισσότερο καθιερώνοντας και άτυπα "σχολεία ακροβολιστών" σε επίπεδο Μονάδος (με εκπαιδευτές στελέχη που έχουν περάσει ανάλογη εκπαίδευση), όπου παρέχεται ακόμη μεγαλύτερη τριβή με το αντικείμενο και τους διάφορους υποτομείς του (βλητική, τεχνικές σκόπευσης, παραλλαγή κτλ.). Το χρησιμοποιούμενο όπλο παραμένει το G-3A3 μετά διόπτρας αλλά σε ένα δεύτερο στάδιο υπάρχει και η πρόθεση το προσωπικό αυτό να έρχεται σε επαφή και με το βαρύ τυφέκιο ειδικών εφαρμογών M-82A1M που χρησιμοποιούν οι Ειδικές Δυνάμεις (η χρήση του πλέον έχει επεκταθεί και στην 71η Α/Μ ΤΑΞ). Επιπλέον, έχουν ήδη διοργανωθεί και κάποιοι εσωτερικοί σκοπευτικοί αγώνες ακροβολιστών σε ορισμένους Σχηματισμούς. Εξάλλου σε διάφορες πρόσφατες εκπαιδευτικές δραστηριότητες, όπως οι ΤΑΜΣ "Παρμενίων 2013" και "Gordian Knot 2013", συμπεριελήφθησαν και βολές από ακροβολιστές του Πεζικού ενώ παρατηρήθηκε και η προμήθεια ορισμένων απλών αλλά άκρως απαραίτητων υλικών (τηλεσκόπια παρατήρησης, "ghillie suit" και άλλα υλικά παραλλαγής κλπ.), δείγματα ότι πλέον το ΓΕΣ αρχίζει να ασχολείται με το θέμα..

Στιγμιότυπο από την επίδειξη υλικού μετά την πρόσφατη ΤΑΜΣ "Gordian Knot 2013". Αν και το όπλο παραμένει ένα κοινό G-3A3 με την τυπική διόπτρα Steiner VS-24, το "ghillie suit" και το παραλλαγμένο τηλεσκόπιο παρατήρησης υποδηλώνουν στατικότητα που συναντάται σε εξειδικευμένους ελεύθερους σκοπευτές. 

Σε επίπεδο Σωμάτων Ασφαλείας η κατάσταση είναι σαφώς καλύτερη καθώς στις Ειδικές Δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ. (ΕΚΑΜ) και του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. (ΜΥΑ και -δευτερευόντως- ΚΕΑ) εδώ και αρκετά χρόνια υφίσταται τόσο το κατάλληλα εκπαιδευμένο (στο ΣΒΕΕΣΕΑ, αλλά και σε κορυφαία σχολεία του εξωτερικού) προσωπικό, όσο και ο ανάλογος εξειδικευμένος οπλισμός/εξοπλισμός, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης. 

Ο υπάρχων οπλισμός στον Ε.Σ. 

Όπως είπαμε σε επίπεδο Πεζικού δεν υπάρχει απολύτως τίποτε πέραν των τυπικών τυφεκίων G-3A3 με μια απλή σκοπευτική δίοπτρα. Ακόμη και αυτά όμως υπό προϋποθέσεις είναι επαρκή για το επίπεδο του ακροβολιστή μιας Ομάδος Μάχης Πεζικού. Η χρόνια αδράνεια στον συγκεκριμένο τομέα δεν επέτρεψε την υλοποίηση της προ δεκαετίας εξαγγελθείσας προμήθειας 2.300 τυφεκίων ελευθέρου σκοπευτή από την -τότε- ΕΒΟ, ούτε και την προμήθεια βαρέων τυφεκίων ειδικών εφαρμογών Μ-82Α1Μ (Barrett Light Fifty) -και- για τις Μονάδες Πεζικού όπως προβλεπόταν. Βεβαίως τα τελευταία παραμένουν ένα ειδικό όπλο κυρίως για χρήση εναντίον υλικού, αλλά κατά την άποψή μας θα ήταν χρησιμότατα στον Ε.Σ..

Οι ακροβολιστές των Ειδικών Δυνάμεων του Ε.Σ. εξοπλίζονται με το Μ-16Α3 συνοδευόμενο από διόπτρα ημέρας ACOG, προσάρτημα νυκτερινής σκόπευσης ΚΝ-253F (δεν φέρεται εδώ) και σιγαστήρα Universal. Ωστόσο σημαντική είναι η έλλειψη ενός ρυθμιζόμενου διπόδου.

Ελάχιστα καλύτερη είναι η κατάσταση στις Ειδικές Δυνάμεις τους Ε.Σ. Για τον εξοπλισμό των ακροβολιστών των Ομάδων Μάχης υπάρχει το Μ-16Α3 ενώ για τους ΕΣΕΑ υπάρχει το προαναφερθέν Μ-82Α1Μ. Οι δε παρατηρητές των ζευγών ΕΣΕΑ εφοδιάζονται και πάλι με το Μ-16Α3. Και εδώ όμως είναι οφθαλμοφανέστατη (και σαφώς πιο "τρανταχτή") η απουσία κάποιου ειδικού τυφεκίου ακριβείας των 7,62mm ή των .338". Ενώ μάλιστα υπήρχε ένα πρόγραμμα προμήθειας 70 τέτοιων όπλων δεν έγινε απολύτως τίποτα με αποτέλεσμα η συγκεκριμένη έλειψη να εξακολουθεί να υφίσταται κάτι που θεωρούμε επιεικώς απαράδεκτο. Η μόνη αγορά που είχε γίνει ήταν αυτή μερικών τυφεκίων Accuracy International AW, SAKO TRG-22 και Steyr SSG-69 (όλα των 7,62mm) στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, με σκοπό αφενός να αξιολογηθούν οι τρεις αυτοί τύποι εν όψει τότε της υλοποίησης του προαναφερθέντος ευρύτερου προγράμματος και αφετέρου το προσωπικό του αντίστοιχου σχολείου του ΚΕΑΠ να εξοικειωθεί με όπλα αυτής της κατηγορίας..

Το μόνο όπλο ακριβείας που διαθέτουν σε επαρκείς ποσότητες οι Ειδικές Δυνάμεις του Ε.Σ. είναι το βαρύ τυφέκιο ειδικών εφαρμογών Μ-82Α1Μ. Εδώ διακρίνεται το προσάρτημα νυκτερινής σκόπευσης ΝΧ-135Β επί της διόπτρας Μ-32. 

Εξελίξεις στα χρησιμοποιούμενα όπλα 

Από τη στιγμή που το πρόγραμμα απόκτησης εξειδικευμένων τυφεκίων ελευθέρου σκοπευτή για τις Ειδικές Δυνάμεις, η παρουσία ενός μικρού αριθμού τυφεκίων ακριβείας στο ΚΕΑΠ δεν είχε απολύτως κανένα νόημα. Προ μηνών λοιπόν τα Accuracy International AW χορηγήθηκαν στο ΕΤΑ για την κάλυψη των επιχειρησιακών αναγκών. Μάλιστα το προσωπικό του ΕΤΑ εμφανίστηκε ήδη με αυτά σε ορισμένες εκπαιδευτικές δραστηριότητες στο εξωτερικό, όπως o "5th Warrior Competition" στην Ιορδανία και η άσκηση "Eagle 2013" στη Σερβία. Ανάλογη πορεία είχαν και τα SAKO TRG-22 και Steyr SSG-69 (δόθηκαν είτε στο ΕΤΑ, είτε στη Ζ' ΜΑΚ). Αν και είναι προφανές πως η ποσότητα των συγκεκριμένων όπλων είναι ανεπαρκής για να καλύψει το σύνολο ακόμη και αυτών των περιορισμένων αναγκών, τουλάχιστον πραγματοποιήθηκε το αυτονόητο: τα όπλα αυτά δόθηκαν προς αξιοποίηση εκεί όπου αυτή έχει πραγματικό νόημα. Ακόμη αποκτήθηκαν και νέα υλικά για τον εφοδιασμό των παρατηρητών των ζευγαριών ΕΣΕΑ (τηλεσκόπια παρατήρησης, αποστασιόμετρα λέιζερ κλπ.)..

Ένας μικρός αριθμός ειδικών τυφεκίων ελευθέρου σκοπευτή είχε αποκτηθεί προ ετών για τις ανάγκες του αντίστοιχου Σχολείου του ΚΕΑΤ. Εδώ εικονίζονται στελέχη του Κέντρου με τυφέκια Accuracy International AW (δεξιά) και SAKO TRG-22 (αριστερά).

Από την πλευρά της η ΜΥΑ του ΛΣ προχώρησε και αυτή σε ορισμένες εύστοχες κινήσεις για την κάλυψη των δικών της αναγκών. Η Μονάδα διαθέτει αριθμό τυφεκίων Accuracy International AW και SAKO TRG-22 τα οποία όμως δεν θεωρούνται τα καταλληλότερα για κάποιες αποστολές όπως η παροχή σκοπευμένων πυρών υποστήριξης από ελικόπτερο όπου ένα ημιαυτόματο όπλο κρίνεται πιο εύχρηστο. Για μικρά βεληνεκή η ΜΥΑ χρησιμοποιεί σε αυτό τον ρόλο τροποποιημένες αραβίδες Μ-4Α1 των 5,56mm, στις οποίες προστίθενται διάφορα απαραίτητα παρελκόμενα χάρη στις πολλαπλές ράγες Picatinny που μπορεί να δεχτεί το όπλο. Για μεγαλύτερες αποστάσεις αξιοποιούνται τα G-3A3 στα οποία έχει προστεθεί ρυθμιζόμενο δίποδο και μια βραχεία ράγα Picatinny για την τοποθέτηση σκοπευτικής διόπτρας ή ολογραφικού σκοπευτικού. Το μειονέκτημα όμως των G-3A3 είναι ότι δεν μπορούν να δεχτούν πάνω από ένα τέτοιο παρελκόμενο καθώς η θέση και το μήκος του μοχλού όπλισης καθιστούν προβληματική της τοποθέτηση πρόσθετων ραγών Picatinny πάνω από την κάννη ή πλευρικώς στον χειροφυλακτήρα του όπλου. Η λύση βρέθηκε με την επαναφορά σε χρήση ορισμένων επιλεχθέντων FN FAL από αυτά που είχαν αποσυρθεί προ μερικών ετών. Στα FAL αυτά τοποθετήθηκε τετραπλή διάταξη ραγών Picatinny γύρω από τον χειροφυλακτήρα, η οποία επιτρέπει την τοποθέτηση διαφόρων παρελκομένων είτε πλευρικά, είτε στο άνω μέρος εν σειρά με δίοπτρα η οποία προσαρμόζεται σε ξεχωριστή βάση πιο πίσω. Μια άλλη πρόσφατη προσθήκη στο οπλοστάσιο της ΜΥΑ είναι τα δύο βαρέα τυφέκια κινητού ουραίου ειδικών εφαρμογών Μ-95 τα οποία αποκτήθηκαν δωρεάν καθώς προέρχονται από τα αποθέματα του Ε.Σ. (είχαν αποκτηθεί παλαιότερα για την Z' MAK και αντικαταστάθηκαν από τα νεώτερα ημιαυτόματα Μ-82Α1Μ). Εξάλλου, προ ημερών επισημάναμε την χρήση και τυφεκίων Μ-82Α1Μ από προσωπικό της Μονάδας, όπως φαίνεται σε βίντεο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο 

 

Τυφέκιο Steyr SSG-69 του Ε.Σ. σε στατική έκθεση μετά το πέρας παλαιότερης ΤΑΜΣ "Σάρισα".

Τυφέκια Μ-82Α1Μ φαίνεται ότι εξασφάλισε πρόσφατα και η Π.Α., προφανώς για τον εξοπλισμό της 31ης ΜΕΕΔ. Ωστόσο δεν είναι γνωστό αν τα όπλα αυτά προήλθαν από παραχώρηση του Ε.Σ. ή από κάποια ξεχωριστή προμήθεια. Υπενθυμίζεται ότι εδώ και καιρό η 31η ΜΕΕΔ έχει εκφράσει την απαίτηση για 8 τυφέκια ελευθέρου σκοπευτή Accuracy International AWSM των .338" η οποία όμως ακόμη εκκρεμεί. Και αυτή η ανάγκη καλύφθηκε (προσωρινά βεβαίως) με μια λύση εκ των έσω, καθώς η Μοίρα παρέλαβε έναν μικρό αριθμό τυφεκίων ακριβείας Steyr των 7,62mm. Αν και αξιόπιστα τα συγκεκριμένα όπλα μόνο ως ημίμετρο μπορούν να εκληφθούν, καθώς είναι αγωνιστικών προδιαγραφών και αρχικά είχαν αποκτηθεί για την σκοπευτική ομάδα της Σχολής Ικάρων. Για τον εξοπλισμό των ακροβολιστών της 31ης ΜΕΕΔ χορηγήθηκαν τυφέκια G-3A3 τα οποία εφοδιάστηκαν με νέο ρυθμιζόμενο δίποδο και κατάλληλη σκοπευτική δίοπτρα. Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως οι ελεύθεροι σκοπευτές της Μοίρας έχουν φοιτήσει σε ειδικό σχολείο σκοπευτών που διοργάνωσε η εταιρεία FN και στο αντίστοιχο σχολείο ελευθέρων σκοπευτών της ΕΚΑΜ. Στην τελευταία περίπτωση υπήρξε μια εποικοδομητική ανταλλαγή εμπειριών καθώς από την πλευρά του το προσωπικό της 31ης ΜΕΕΔ εκπαίδευσε τους σκοπευτές της ΕΚΑΜ σε διαφορές τεχνικές βολής από ελικόπτερο..

Προσωπικό της Π.Α. σε μια "περίεργη" φωτογραφία από άσκηση CSAR του ΣΟΤ/ΚΕΑΤ, που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού "Στρατηγική". Ο άνδρας δεξιά φέρει τυφέκιο Μ-82Α1Μ η διόπτρα του οποίου όμως δεν είναι η τυπική Μ-32. Ο άλλος σκοπευτής φέρει ένα τυφέκιο αγνώστου τύπου, το οποίο στο περιοδικό περιγράφεται ως "τυφέκιο ελεύθερου σκοπευτή ΑΑΚ Custom".

Από πλευράς νέου υλικού στελέχη ειδικών Μονάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στην παρουσίαση/δοκιμή του νέου τυφεκίου ελεύθερου σκοπευτή CZ-750S1M1 που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Μάιο στην Αθήνα μαζί με την επίδειξη και άλλων όπλων της τσεχικής εταιρείας. Επίσης στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων του Ε.Σ. αλλά και της ΜΥΑ είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν και τις νέες θερμικές διόπτρες της ελληνικής εταιρείας Miltech Hellas. Τέλος, η ΔΥΚ του Π.Ν. παρέλαβε προ μηνών νέες διόπτρες ημέρας και νύκτας για τα τυφέκια ακριβείας που χρησιμοποιεί (Μ-95, Μ-77 και τροποποιημένα Μ-14)..

Φωτογραφία από την πρόσφατη άσκηση ειδικών δυνάμεων "Eagle 2013" που διεξήχθη στη Σερβία. Τρίτος κατά σειρά διακρίνεται ο ελεύθερος σκοπευτής του ΕΤΑ εξοπλισμένος με ένα Accuracy International AW των 7,62mm. Οι δύο τελευταίοι στο βάθος είναι Τούρκοι των "Bordo Bereli" εξοπλισμένοι με ένα Accusracy International AWSM και ένα M-110 SASS των .338" και 7,62mm αντίστοιχα.

Σκέψεις-προτάσεις 

Από τα παραπάνω μπορούν να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι το τελευταίο διάστημα η στρατιωτική ηγεσία έχει αρχίσει να ασχολείται με το ζήτημα της σκόπευσης ακριβείας, αντιλαμβανόμενη την μεγάλη σημασία της κάτι που άλλωστε επιβεβαιώνεται συνεχώς στα διάφορα πεδία της μάχης. Επίσης είναι θετικό το γεγονός ότι έγιναν κάποιες μικρές αλλά εύστοχες κινήσεις στον τομέα του εξοπλισμού και μάλιστα με ελάχιστο κόστος. Οι κινήσεις αυτές που αναφέρθηκαν στις προηγούμενες παραγράφους ακολουθούν ακριβώς την ανάγκη για μέγιστη δυνατή αξιοποίηση του διαθέσιμου υλικού και εξορθολογισμού της χρήσης αυτού.* Σε κάθε περίπτωση όμως είναι ανάγκη να γίνουν πολλά ακόμη. 

Τα πρώτα βήματα πρέπει να αφορούν το ζήτημα της εκπαίδευσης. Κατά την άποψή μας το υπάρχον ΣΒΕΕΣΕΑ του ΚΕΑΠ θα πρέπει να διαχωριστεί σε δύο διαφορετικά Σχολεία, εκ των οποίων το πρώτο θα έχει διάρκεια όσο το υπάρχον και θα καλύπτει τις ανάγκες παραγωγής ακροβολιστών υψηλού επιπέδου, ενώ το δεύτερο θα έχει αυξημένη διάρκεια και θα βασίζεται στα πρότυπα λειτουργίας και οργάνωσης αντίστοιχων σχολείων του εξωτερικού, απευθυνόμενο αποκλειστικά σε μόνιμα στελέχη. Από το δεύτερο αυτό Σχολείο θα αποφοιτούν πλήρως εξειδικευμένοι άνδρες που θα μπορούν να εκτελέσουν τόσο καθήκοντα ΕΣΕΑ όσο και παρατηρητή. Επίσης θα αποκτούν ειδικές γνώσεις παρατήρησης και αναγνώρισης μέσων και υλικών του εχθρού ώστε να μπορούν να δράσουν και στα πρότυπα των "scout snipers" των Αμερικάνων Πεζοναυτών. Το προσωπικό που θα απορρίπτεται από το Σχολείο αυτό θα μπορεί να δοκιμάσει την τύχη του στο προαναφερθέν Σχολείο Ακροβολιστών Ειδικών Δυνάμεων. Παράλληλα, θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα ακόμη Σχολείο Ακροβολιστών στη ΣΠΖ (ή στη ΣΕΑΠ) το οποίο θα είναι ελαφρώς μικρότερης διάρκειας από εκείνο του ΚΕΑΠ και θα παράγει μεγαλύτερο αριθμό ακροβολιστών για τις ανάγκες των Μονάδων Πεζικού. Μέχρι να αποκτηθεί η απαραίτητη εμπειρία από το προσωπικό του Όπλου, καθήκοντα εκπαιδευτών θα μπορούσαν να αναλάβουν στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων..

Στην Ελλάδα οι μόνες Μονάδες που είναι πλήρως εξοπλισμένες με πραγματικά τυφέκια ακριβείας είναι οι Ειδικές Δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ. και του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. Δυστυχώς στις Ένοπλες Δυνάμεις οι ελλείψεις σε αντίστοιχο υλικό είναι μεγάλες. Εδώ διακρίνεται ένας ελεύθερος σκοπευτής της ΕΚΑΜ με τυφέκιο Accuracy International AW (διατίθεται και το AWSM όπως και μια πληθώρα άλλων αξιόλογων τύπων).

Σε επίπεδο οπλισμού πρέπει οπωσδήποτε να υλοποιηθεί άμεσα η προμήθεια ειδικών τυφεκίων ακριβείας των 7,62mm ή/και των .338" τουλάχιστον για τις Ειδικές Δυνάμεις. Η απαιτούμενη ποσότητα και το συνεπαγόμενο μικρό κόστος μιας τέτοιας προμήθειας καθιστούν την όποια δικαιολογία περί οικονομικής στενότητας τουλάχιστον αστεία. Ας ελπίσουμε πως η σημασία που δείχνει η υπάρχουσα ηγεσία του ΓΕΕΘΑ για τις δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων θα έχει ευεργετικά αποτελέσματα για την προώθηση του συγκεκριμένου προγράμματος ώστε να καλυφθεί αυτή η επιεικώς απαράδεκτη χρόνια εκκρεμότητα. Από εκεί και πέρα, θεωρούμε ότι σε επίπεδο ακροβολιστή θα πρέπει να υπάρχει και ένα τυφέκιο των 7,62mm πέραν του Μ-16Α3.Μια εύκολη και φθηνή λύση θα ήταν η επιλογή και αξιοποίηση των καταλληλότερων από τα FN FAL που αποσύρθηκαν προ ετών, με τις απαραίτητες τροποποιήσεις κατά τα πρότυπα της ΜΥΑ/ΛΣ. Εδώ αξίζει να υπενθυμίσουμε την αξιέπαινη πρωτοβουλία της Διοίκησης του 547ου Α/Μ ΤΠ να εφοδιάζει του ακροβολιστές των Ομάδων Μάχης της Μονάδας με τυφέκια FAL Standard, παρά την χορήγηση οπλισμού της σειράς Μ-16Α2/Μ-4..

Στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 η -τότε- ΕΒΟ παρουσίασε το εικονιζόμενο τυφέκιο "Κηφεύς" σε δύο εκδόσεις (μία για αστυνομική και μία για στρατιωτική χρήση). Αν και δεν ήταν κορυφαίο, επρόκειτο για ένα φθηνό και αξιόλογο για την εποχή του σχέδιο, για το οποίο όμως ουδέποτε ενδιαφέρθηκε πραγματικά ο Ε.Σ. 

Μια άλλη λύση για έαν τυφέκιο ακροβολιστή, τόσο για τις Ειδικές Δυνάμεις όσο και για το Πεζικό, θα ήταν η τροποποίηση αριθμού οπλοπολυβόλων ΗΚ-11Α1* (ή ακόμα και FN FALO) που καθίστανται διαθέσιμα μετά την αντικατάστασή τους από τα ελαφρά πολυβόλα Minimi σε καθήκοντα όπλου υποστηρίξεως ομάδος. Πέραν των ακροβολιστών, θα μπορούσε να βρει χρήση και ως όπλο παρατηρητού στα ζεύγη ελευθέρων σκοπευτών ή ως όπλο "ειδικών χρήσεων" (π.χ. παροχή σκοπευμένων πυρών υποστήριξης από ελικόπτερο) ακόμη και για τα Σώματα Ασφαλείας. Σε κάθε περίπτωση κρίνεται απαραίτητη η προμήθεια φυσιγγίων ακριβείας των 7,62mm και 5,56mm για τα τυφέκια των ακροβολιστών. Ιδιαίτερα τα Μ-16Α3 των Ειδικών Δυνάμεων πρέπει επιτέλους να βελτιωθούν εφοδιαζόμενα ενδεικτικά με στηρίγματα παρειάς και ρυθμιζόμενα δίποδα (μέχρι σήμερα τέτοια έχουν θεαθεί μόνο σε όπλα της Ζ' ΜΑΚ και του ΕΤΑ). 

Σε επίπεδο Πεζικού, και με αυτά τα δεδομένα, άποψή μας είναι πως η ύπαρξη στοιχείων εξειδικευμένων σκοπευτών ακριβείας με βαρέα τυφέκια ειδικών εφαρμογών θα ήταν πολύ πιο χρήσιμη (και εφικτή) σε σχέση με την μαζική χορήγηση τυφεκίων ελευθέρας σκοπεύσεως για προσβολή προσωπικού και μόνο. Επί παραδείγματι, είναι εύκολο να σκεφτεί κανείς τι ζημιά θα μπορούσαν να κάνουν μερικά ζεύγη (όπου ο σκοπευτής θα διαθέτει ένα τυφέκιο κατά υλικού όπως το Μ-82Α1Μ και ο παρατηρητής ένα τροποποιημένο ΗΚ-11Α1) σε κάθε Μονάδα Προκαλύψεως, τόσο στον Έβρο, όσο και στα νησιά. Υπενθυμίζεται ότι στο ακυρωθέν ΕΜΠΑΕ 2006-2015 συμπεριλαμβανόταν πρόγραμμα απόκτησης "448 Τυφεκίων 0,50in με Αντίστοιχες Διόπτρες Ημέρας και Νύχτας & Πυρομαχικά", προϋπολογισμού 13,2 εκατ. ευρώ. Ακόμη και αν σήμερα η αγορά μιας τέτοιας ποσότητας τυφεκίων θεωρηθεί από κάποιους ανέφικτη, θα άξιζε τον κόπο να εξεταστεί το ενδεχόμενο δωρεάν παραχώρησης ενός αριθμού τυφεκίων Μ-107 (Μ-82Α1Μ) ή/και Μ-82Α3 από τα πλεονάσματα του Αμερικανικού Στρατού και των Πεζοναυτών αντίστοιχα, τα οποία ανανεώνονται συχνά. 
Προφανώς λοιπόν και υπάρχουν λύσεις οι οποίες, με ελάχιστο κόστος, μπορούν να αποφέρουν αναλογικά τεράστια επιχειρησιακά οφέλη. Το μόνο που απαιτείται είναι ανοιχτό μυαλό και βούληση για την υλοποίησή τους. 

*Φυσικά υπάρχουν και διάφορες άλλες τέτοιες περιπτώσεις. Επί παραδείγματι, προ ετών η -τότε- ΕΒΟ είχε δωρίσει στην Δ' ΜΚ ένα τυφέκιο Μ-82Α1 και ένα H&K PSG-1. Αντί λοιπόν τα όπλα αυτά να βρίσκονται σε κάποια βιτρίνα ή να αραχνιάζουν σε κάποια αποθήκη, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν αναλόγως. Αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο αριθμός τους δεν δίνει πολλές επιλογές, το PSG-1 θα μπορούσε ενδεικτικά να δοθεί για επιχειρησιακή χρήση στην ΕΚΑΜ ή στην ΜΥΑ, οι οποίες χρησιμοποιούν και άλλα ανάλογα όπλα. 

Ορισμένες από τις πληροφορίες που παρουσιάστηκαν στο παρόν άρθρο, αντλήθηκαν από το τελευταίο τεύχος (νο.17) του έγκυρου περιοδικού "Δούρειος Ίππος"


Hellenic Armed Forces