ΔΕΚΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΙΡΑΚ

(MEΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ.

Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε.Δρούγος.

Διεθνολόγος-Στρατιωτικός Αναλυτής/Ειδικός σε θέματα Παγκόσμιας Ασφάλειας

Η κατάσταση στο Ιράκ σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στην Συρία είναι τραγική. Η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής είναι πολύ φορτισμένη από νέες συγκρούσεις και εντάσεις που θα έχουν απρόβλεπτες επιπτώσεις στην περιφερειακή και παγκόσμια ασφάλεια.

Θα ήθελα να κάνω μία σειρά επισημάνσεων  σχετικά με την προέλαση του Ισλαμικού εξτρεμιστικού μετώπου ISIL στην Μεσοποταμία  σε συνδυασμό με τις καταλυτικές εξελίξεις στην ΒΑ Συρία.

1)Το Ιράκ δεν βαίνει σε εμφύλιο πόλεμο. Είναι ήδη σε τέτοιας μορφής πόλεμο με δραματικές πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και ανθρωπιστικές επιπτώσεις. Η σημερινή κατάσταση θυμίζει την εποχή 2006-2008 όταν οι ΗΠΑ στην προσπάθεια να ελέγξουν την Σουνιτική εξέγερση σε Ραμάντι-Μπακούμπα-Φαλούτζα-και γενικότερα στην εκρηκτικών διαστάσεων επαρχία Αν Αμπάρ προχώρησαν στην κάθετη αύξηση (SURGE) των στρατιωτικών τους δυνάμεων με ότι αυτό συνεπάγεται σε απώλειες κα. Η κατάσταση τώρα είναι ακόμα χειρότερη γιατί η διάδοχος μορφή των Σουνιτικών φυλών έχει μέσω του ISIL αποκτήσει ευρύτερη γεωγραφική παρουσία προς Μοσούλη-Τικρίτ-Σαμάρα  ως και προς τα μεθοριακά περάσματα για Συρία και Ιορδανία.

2)Οι ευρύτερες γεωγραφικές συνέχειες προκαλούν ακόμα πιο πολλές δυσχέρειες στην ήδη τεταμένη κατάσταση στην Βόρεια και ΒΑ Συρία , με το Κουρδικό ζήτημα ακόμα πιο εμφανές , ενώ την ίδια στιγμή  μεταξύ των γραμμών του ISIL στην Συρία και στο βόρειο και κεντρικό Ιράκ υπάρχει εδαφική συνέχεια. Συνεπώς έχει δημιουργηθεί ένα περίεργο εδαφικό μόρφωμα υπό τον έλεγχο των Ισλαμιστών που απειλούν μελλοντικά την Βαγδάτη, ενώ είναι άγνωστο το πως θα κινηθούν απέναντι στους Κούρδους που ήδη εκμεταλλευτήκαν το υπάρχον κενό και προχώρησαν σε έλεγχο του Κιρκούκ.

3)Από πλευράς ΗΠΑ θα είναι τεράστιο λάθος η όποια επέμβαση, ειδικά οι αεροπορικές επιδρομές κατά τουISIL. Το τελευταίο δεν είναι συμβατικός εχθρός και το μέτωπο αντιπαράθεσης δεν είναι ορατό και γραμμικό. Διαχρονικά το αεροπορικό υπερόπλο σε τέτοιους πολέμους δεν έδωσε τις κατάλληλες απαντήσεις .Επιπρόσθετα δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι, οι πληροφορίες για τις κινήσεις των ανταρτών είναι πολύ περιορισμένες, ενώ ενδέχεται μία επέμβαση των Αμερικανών να εκτραχύνει πιο πολύ την κατάσταση σε ότι αφορά την ήδη υπάρχουσα ανθρωπιστική καταστροφή. Το  ISIL  είναι τέταρτης γενιάς/ασύμμετρος/υβριδικός αντίπαλος , συνεπώς τα ζητήματα περιπλέκονται. Η Αμερικανική Αεροπορία δεν είναι η από αέρος υποστήριξη των δυνάμεων του κυρίως υπευθύνου για την εσωτερική κρίση του Ιράκ, του Σιίτη πρωθυπουργού Μαλίκι και των ταγμάτων θανάτου που υποστηρίζονται από το Ιράν.

4)Στην Βαγδάτη –αν και το Ιράκ δεν έχει πολύ μέλλον-θα πρέπει να συσταθεί μια νέα κυβέρνηση , στην οποία να συμμετέχουν όλες οι εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες. Και φυσικά να σταματήσει η διαχωριστική και θρησκευτικά ρατσιστική πολιτική του Μαλίκι που έχει καταστήσει τους Σουνίτες ως τρίτης κατηγορίας πολίτες ενώ έχει  αφήσει τους Κούρδους σε εξωτερική τροχιά να είναι ήδη σε φάση ορατής ανεξαρτησίας.

5)Οι Ιρακινές Ένοπλες Δυνάμεις ουσιαστικά δεν υπάρχουν. Η Σουνιτική αντίσταση και οι πρώην Μπααθιστές έχουνε ενωθεί –παρά τις διαφορές τους – με τους Ισλαμιστές αντάρτες , ενώ από την άλλη πλευρά οι Σιίτες δεν κατατάσσονται στον στρατό αλλά σε δικά τους τάγματα πολιτοφυλακής καθώς και σε γνωστές Σιιτικές μονάδες, ‘όπως στο στρατό του Μαχντί κα. Την ίδια στιγμή επιστρέφουν από Συρία όλοι οι Σιίτες που πολεμούσαν στο πλευρό του Ασάντ προκαλώντας εκεί υπολογίσιμα κενά αφού Οι Ισλαμιστές διεξάγουν πλέον επιχειρήσεις και στις 2 χώρες. Η μετεξέλιξη της αντιπαράθεσης στο Λεβάντε ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου στην περιοχή.

6)Οι σχέσεις με την Τεχεράνη και ο ρόλος του Ιράν.  Η Δύση δεν πρέπει να συνεργαστεί με το Ιράν. Κάτι τέτοιο θα προκαλέσει την οργή της συντριπτικής πλειοψηφίας των Αραβικών κρατών, και θα εξωθήσει τους Σουνίτες του Κόλπου να συνδράμουν ακόμα πιο πολύ στους Ισλαμιστές αντάρτες οι όποιοι λαμβάνουν δωρεές από διάφορους παράγοντες σε συντηρητικά Αραβικά κράτη. Η Σαουδική Αραβία ουσιαστικά μάχεται το Ιράν μέσα στα εδάφη της Συρίας και του Ιράκ. Μπορεί με την Τεχεράνη να υπάρξει μία ανταλλαγή απόψεων για θέματα του Ιράκ αλλά μέχρι εκεί. Η Δύση και η Τεχεράνη έχουνε διαφορετικές ατζέντες στο Ιράκ.

7) Επιπρόσθετα η ταξιαρχία Αλ Κουντς των Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης που ενεργεί μέσα στην Βαγδάτη είναι στον κατάλογο τρομοκρατικών οργανώσεων των ΗΠΑ και κρατών της ΕΕ. Έχει βάψει τα χέρια της με αίμα Δυτικών σε όλο τον κόσμο. Με το Ιράν μπορεί μόνο να υπάρξει ένα είδος «στρατηγικής κατανόησης», σαν εκείνο της περιόδου 2001-2003 για το Αφγανιστάν στα πλαίσια της συμμαχικής επιχείρησης ENDURING FREEDOM  κατά των Ταλιμπάν . Τίποτα παραπάνω. Με την Τεχεράνη δεν μπορούνε να υπάρξουν στρατιωτικές επαφές σε τέτοια επίπεδα παρά την σχετική βελτίωση του κλίματος σε ότι αφορά το μείζον ζήτημα του Ιρανικού πυρηνικού προγράμματος.

8)Η εκ νέου εμπλοκή των ΗΠΑ στην περιοχή του Ιράκ αναμφίβολα σε εποχές σφιχτές για  στους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς προκαλεί επιπρόσθετες πιέσεις , αφού  κατάσταση είναι έκρυθμη στηνΑνατολική Ουκρανία, σε περιοχές της Αφρικής και στη Νότια Κινεζική Θάλασσα με τους Αμερικανούς να συνδράμουν αυτή την στιγμή με διάφορους τρόπους σε 102χόρες του πλανήτη. Τυχόν νέα στρατιωτική εμπλοκή στο Ιράκ θα προκαλέσει-_έστω και σε αεροπορικό πλαίσιο- έντονες συζητήσεις για πολιτικά-οικονομικά-στρατιωτικά και ανθρωπιστικά ζητήματα.

9)Ένα σημείο όπου  δεν έχει ριχτεί πολύ φως και δεν έχει αξιολογηθεί είναι η περίπτωση της μετατόπισης των πληθυσμών  ως και της πολύπλευρης δημογραφικής αλλαγής σε Ιράκ-Συρία και Λίβανο, ενώ υπάρχουν επιπτώσεις  για την Ιορδανία και προσεχώς ακόμα πιο πολλές στην Τουρκία αφού υπάρχει σοβαρό προσφυγικό πρόβλημα(λόγω Συρίας). Ο κυοφορούμενος μέσα στα προσεχή 2-3 χρόνια επανακαθορισμός των συνόρων και το τέλος με αίμα των αποικιοκρατικών συμφωνιών SYKES-PICOT του 1916, θα προκαλέσει ενδιαφέρουσες αλλά δραματικές εξελίξεις για όλους τους πληθυσμούς (Σουνίτες-Σιίτες-Τουρκμένιους-Ασσύριους-Κούρδους-Αλαουιίτες κα)

10) Τέλος η περίπτωση των Αμερικανών στρατιωτικών συμβούλων που αποφάσισε να στείλει ο Ομπάμα στην Βαγδάτη είναι κρίσιμο θέμα. Που θα είναι ενσωματωμένοι. Ποιους θα συμβουλεύουν. Δεδομένου ότι ο Μαλίκι ήθελε αεροπορικούς βομβαρδισμούς και ο Ομπάμα στέλνει κάτι διαφορετικό ποια η συμπεριφορά απέναντι τους. Τι θα γίνει αν η Βαγδάτη αποφασίσει να προχωρήσει σε αντεπίθεση. Άγνωστο αν θα έχουνε πρόσβαση σε δίκτυα πληροφοριών της Βαγδάτης κλπ. Η κατάσταση είναι οριακή και οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν πολλοί.

Όπως και να έχουνε τα πράγματα το Ιράκ και η ευρύτερη  περιοχή είναι σε πολιτικό-στρατιωτική  ομίχλη και δεν υπάρχει περίπτωση να επιτευχθεί κάποια οριακά αποδεκτή λύση. Η περιοχή για πολλά χρόνια ακόμα δυστυχώς θα αιμορραγεί….http://www.analystsforchange.org/2014/06/blog-post_4578.html