Κριμαία το Ματζικέρτ της Ευρώπης

Ο άνθρωπος  συνηθίζει τα πάντα επιδεικνύοντας αξιοσημείωτη προσαρμογή ακόμα και στις πιο παράλογες καταστάσεις όπως πχ ο πόλεμος. Πολλοί βετεράνοι στρατιώτες εκτός από την σκληρότητα του πολέμου έχουν να διηγηθούν και ιστορίες σχετικά με την ικανότητα του ανθρώπου να συνεχίζει την ζωή του και την ρουτίνα του σε όποιο βαθμό του επιτρέπεται κυριολεκτικά δίπλα στο μέτωπο των επιχειρήσεων.

Κάποια στιγμή ακόμα και ο πόλεμος , η δυστυχία , η σκληρή πραγματικότητα γίνεται μέρος της καθημερινότητας και ότι φάνταζε ως απίθανο πριν το ξέσπασμα του πολέμου έρχεται η στιγμή που χάνει όχι την τρομακτική επίδραση που έχει στην ζωή αλλά την εντύπωση που δημιουργεί.Η στάση αυτή για την άρνηση της σκληρής πραγματικότητας βοηθάει μεν στην ηρεμία του υποκειμένου αλλά μόνο μέχρι την στιγμή που θα θανατωθεί από τους παράγοντες και συνθήκες που διάλεξε να αγνοεί.

Πριν από έξι μήνες εάν έλεγες σε έναν ανατολικοευρωπαίο ότι θα κινδυνεύσει από την Ρωσική επεκτατικότητα σίγουρα θα διακινδύνευες την χλεύη . Εάν έλεγες σε ένα Ολλανδό η ένα Βρετανό ότι το ρωσικό αεροπλανοφόρο ''Νάυαρχος Κουζνέτσοφ '' ή ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά αεροσκάφη θα παραβίαζαν τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο τους , τότε σίγουρα θα σε θεωρούσαν εκτός τόπου και χρόνου.

Σήμερα βρισκόμαστε  στην αρχή ενός πολέμου ο οποίος έχει εκδηλωθεί με σποραδικά επεισόδια  και βαδίζουμε ολοταχώς στην κλιμάκωση του. Ωστόσο επειδή ο άνθρωπος διακατέχεται από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης προσαρμόζεται στην νέα ζοφερή πραγματικότητα αγνοώντας τα σημάδια και συνεχίζοντας την καθημερινή ρουτίνα του. 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί πλέον κουφάρι το οποίο αρχίζει να βρωμάει, δυστυχώς. Δεν υπάρχει πλέον σχέδιο για έξοδο από την οικονομική κρίση. Ας μην το βασανίζουμε με πολύπλοκες οικονομοτεχνικές αναλύσεις. Ας πάρουμε το παράδειγμα της Ελλάδας το οποίο αντικατοπτρίζει και την γενικότερη κατάσταση της Ε.Ε. Η Ελλάδα έχει φαλιρίσει και κρατιέται στην ζωή με τεχνάσματα και πιρουέτες οι οποίες έχουν ονομασθεί ως οικονομική βοήθεια .

Οι υποχρεώσεις του κράτους σε ομόλογα και τίτλους που λήγουν , η κατάσταση των τραπεζών , η στάση πληρωμών των πολιτών προς το κράτος αλλά και προς την λιανική αγορά, η καθολική ανεργία και άλλα δεινά δεν πρόκειται να αναταχθούν ποτέ με τις υπάρχουσες πολιτικές . 

Φαίνεται απίστευτο και γιαυτό και δεν προβάλλεται αλλά ούτε η Ελληνική κυβέρνηση ούτε η Ευρώπη έχουν κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο για την έξοδο από την κρίση τόσο της Ελλάδας όσο και της Ε.Ε.. Όλοι προσπαθούν να κρύψουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί ελπίζοντας σε κάποιο θαύμα.Σίγουρα υπάρχουν εκατοντάδες οι οποίοι θα μπορούσαν να παραθέσουν χιλιάδες στοιχεία και πίνακες για το αντίθετο αλλά η ουσία είναι ότι η Ευρώπη έχει πέσει θύμα της ίδιας της της πολιτικής περιορισμού ελλειμμάτων και βρίσκεται σε σπιράλ σμίκρυνσης της-οι ειδικοί το ονομάζουν ''αποπληθωρισμό'' . 

Η μόνη λύση είναι πλέον οι ''ενέσεις ρευστου'' από επενδυτές εκτός Ευρώπης . Ωστόσο σήμερα δεν υπάρχουν πλέον επενδυτές αλλά μόνο τα hedge funds τα οποία διεισδύουν στις οικονομίες των κρατών με στόχο την απομύζηση τους και όχι την δημιουργία παραγωγικών υποδομών. 

Μια λύση στην οικονομική κρίση της Ευρώπης θα ήταν η αύξηση της εσωτερικής κατανάλωσης , η αύξηση του όγκου της λιανικής , δηλαδή να πέσει χρήμα στους Ευρωπαίους πολίτες και αυτοί να το μετακυλήσουν στην αγορά. Αλλά αυτό θα σήμαινε την αύξηση των μισθών και την καταπολέμηση της ανεργίας κάτι που τόσο η Γερμανία όσο και τα hedge funds τρέμουνε εφόσον  θα σήμαινε το ΄΄μαλάκωμα'' του σκληρού ευρώ και την απαξίωση του ως διεθνές επενδυτικού νομίσματος αλλά και την αύξηση του πληθωρισμού στην ευρωζώνη με συνέπεια την απομείωση της αξίας των κεφαλαίων σε ευρώ που διαθέτουν οι διεθνείς κερδοσκόποι. 

Η ανεργία είναι κάτι χρήσιμο εφόσον ο όγκος των ανέργων αποτελεί φόβητρο για όσους έχουν εργασία με συνέπεια την οικειοθελή μείωση των αποδοχών τους. 

Δεν υπάρχει σωτηρία,σε αυτόν τον φαύλο κύκλο η Ευρώπη θα ησυχάσει μόνο όταν καταστραφεί ολοκληρωτικά .Και αυτό θα γίνει.

Από την άλλη πλευρά η Ρωσία του Πούτιν ακονίζει τα δόντια της προετοιμαζόμενη αργά, σταθερά και όσο το δυνατόν μυστικά στην ολοκλήρωση του Ευρασιατικού οράματος της 4ης Θεωρίας , γεωπολιτικής θεωρίας η οποία προβλέπει την δημιουργία μιας νέας αυτοκρατορίας με την ένωση ευρωπαϊκών και ασιατικών κρατών υπό την ηγεμονία της Ρωσίας.Ο συνεκτικός ιστός της ένωσης δεν θα είναι η υποταγή με την στρατιωτική βία αλλά η εθελοντική προσέγγιση των κρατών στην βάση της κοινής ορθόδοξης χριστιανικής λατρείας  με την Ρωσία να παρουσιάζεται ως συνεχιστής της  Βυζαντινής αυτοκρατορίας. 

Οι Ρώσοι έχουν μελετήσει το Βυζάντιο  με αφοσίωση και με τον ίδιο τρόπο που οι Αμερικάνοι έχουν μελετήσει τον Αλκιβιάδη και τις στρατιωτικές πρακτικές του τις οποίες μεταλαμπαδεύσανε στην ελίτ του αμερικάνικου στρατού , τους πεζοναύτες. Οι Ρώσοι έχουν μελετήσει το Βυζάντιο με τον ίδιο ζήλο που μελέτησε η ευρωπαϊκή αριστοκρατία τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη , των οποίων τα διδάγματα εφήρμοσαν οι αριστοκράτες  προσπαθώντας να αποκτήσουν ταυτότητα και να ξεπλύνουν το παρελθόν τους ως συμμορίτες που πούλαγαν προστασία μετά την κατάρρευση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. 

Οι Ρώσοι ξέρουν ότι οι βυζαντινοί πληθυσμοί των ακριτικών επαρχιών  απηυδισμένοι από την βαριά φορολογία του διεφθαρμένου βυζαντινού κράτους των τελευταίων αιώνων πολλές φορές δέχονταν με απάθεια  την εδραίωση της  ηγεμονία διαφόρων νέων εισβολέων, χωρίς να γνωρίζουν βέβαια το πόσο ολέθρια θα αποδεικνύονταν η στάση τους. 

Εάν η μάχη του Ματζικέρτ το 1071 ανέδειξε και έφερε στην επιφάνεια με τελεσίδικο τρόπο τον Τουρκικό κίνδυνο μπροστά στον οποίο οι Βυζαντινοί εθελοτυφλούσαν και ανέδειξε του Τούρκους ως την αδιαμφισβήτητη δύναμη μέχρι την άλωση του 1453, έτσι και η προσάρτηση της Κριμαίας αποτελεί το Ματζικέρτ της Ευρώπης. Μια Ευρώπη διεφθαρμένη και παραδομένη στα κερδοσκοπικά funds , Ευρώπη που έχει καταδικάσει τους υπηκόους της σε δούλους με δεσμά την ανεργία και την φτώχεια , Ευρώπη της οποίας η ελίτ ζει στις ψευδαισθήσεις της και την διαπλοκή με τους κερδοσκόπους.

Ο Πούτιν και οι σύμβουλοι του έχουν ήδη δημιουργήσει Πέμπτη φάλαγγα μέσα στην Ευρώπη Στις 31 Μαΐου ηγέτες και στελέχη  των αντι Ε.Ε.κομμάτων της Αυστρίας -Γαλλίας και Βουλγαρίας συναντήθηκαν με τον σύμβουλο του Πούτιν και ιδρυτή της θεωρίας του Ευρασιατισμού Αλεξάντερ Ντούγκιν στην Βιέννη. Η συνάντηση κρατήθηκε μυστική ωστόσο ο Αυστριακός τύπος κατάφερε να διαπεράσει το πέπλο μυστικότητας και προέβη σε δημοσιεύματα τα οποία οι συμμετέχοντες ουδέποτε διέψευσαν. Η συνάντηση αυτή βέβαια αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου της Ρωσικής διείσδυσης στην Ευρώπη , διείσδυση η οποία δεν αφορά μόνο στην πολιτική σκηνή αλλά και στην επιχειρηματική.

Εάν ο θρύλος της Κερκόπορτας είναι αληθινός τότε σίγουρα επαναλαμβάνεται.

Πολλοί επιχειρηματολογούν ότι η Ρωσία δεν μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο διότι και η ίδια μαστίζεται από προβλήματα όπως η υπογεννητικότητα , η διαφθορά , τα κοινωνικά προβλήματα την οικονομική ύφεση που διατρέχει εδώ και ένα χρόνο , την υστέρηση της σε εξοπλισμούς .

Κανείς δεν έχει καταλάβει τι συμβαίνει στην Ρωσία σήμερα. Η δημοτικότητα του Πούτιν έχει ανέλθει στο 75% , ποσοστό που κανένας δυτικός πολιτικός ηγέτης δεν έχει καταφέρει ποτέ. Η δημοτικότητα του Πούτιν ανέβηκε ακριβώς μετά την προσάρτηση της Κριμαίας η οποία αποτέλεσε αναίμακτη στρατιωτική επιχείρηση αλλά οι Ρώσοι ενεπλάκησαν σε αυτή γνωρίζοντας ότι υπήρχε η πιθανότητα να θρηνήσουν θύματα. Οι Ρώσοι πολίτες επιβραβεύουν τον ηγέτη τους για την ανάληψη πολεμικού ρίσκου προκειμένου να καταληφθούν ( ή ανακαταληφθούν) εδάφη, αλλά και συνεχίζουν την πίεση στον ηγέτη τους για να αναλάβει δράση και στην ανατολική Ουκρανία.

Οι Ρώσοι πολίτες , η Ρωσική κοινωνία είναι έτοιμη να υποστεί απώλειες σε πόλεμο και αυτό  κάνει την Ρωσία υπερδύναμη.
 Η Ρωσική κοινωνία έχει πλέον την δυναμική που είχαν οι Γερμανοί αλλά και οι δυτικοί σύμμαχοι στον Β΄Π.Π., που είχαν όλες οι φυλές και εθνότητες οι οποίες κατέκτησαν και επεκτάθηκαν σε εδάφη αντιπάλων τους αλλά πάνω απ΄όλα ήταν πρόθυμες να αναλάβουν το ρίσκο για πόλεμο είτε για να επιβιώσουν είτε για να αλώσουν. 

Από την άλλη πλευρά οι Ευρωπαίοι πολίτες του σήμερα έχοντας ανατραφεί μέσα σε αντιπολεμική προπαγάνδα και έχοντας απολαύσει κράτος πρόνοιας και ευμάρεια (τουλάχιστον μέχρι πριν από δύο χρόνια) είναι παραλυμένοι από την αποστέρηση των κατακτήσεων τους σε οικονομικό και εργασιακό επίπεδο και βρίσκονται σε αναζήτηση όχι ταυτότητας αλλά επανάκτησης των χαμένων κεκτημένων τους. 

Οι Ρώσοι μπορεί να μην ζούνε στην πιο δημοκρατική και ευμαρή κοινωνία ωστόσο σε μεγάλο ποσοστό έχουν συνταχθεί πίσω από την ιδεολογική πλατφόρμα των αξιών του εθνικισμού και της θρησκείας αποφεύγοντας την πολιτισμική ακηδία των Ευρωπαίων οι οποίοι πλέουν σε πλουραλιστικά πελάγη κοινωνικών θεωριών και ιδεολογιών χωρίς όμως να βλέπουν στεριά στον ορίζοντα αρνούμενοι να αναλάβουν δράση , ανάγοντας την εθελοτυφλία ως υπέρτατη αξία .

Την στιγμή που οι Ευρωπαίοι είναι πρόθυμοι να υπερψηφίσουν κόμματα που πρεσβεύουν την διάλυση της Ε.Ε  την επιστροφή στο έθνος-κράτος και τον κατακερματισμό της Ευρώπης στα δεκάδες μικρά και μεσαία κράτη της η Ρωσία ενώνεται με την Λευκορωσία και το Καζακστάν, προσαρτά την Κριμαία, συνάπτει στρατηγικής σημασίας συμφωνίες με την Κίνα και τους BRICS.

Οι Ευρωπαίοι νομίζουν ότι η επιστροφή των κρατών τους στον απομονωτισμό θα τους γλυτώσει από τα επερχόμενα. Ακόμα και εάν η αποκήρυξη της Ε.Ε.και η ανάδειξη εθνικιστικών κομμάτων στις ευρωπαϊκές χώρες φέρει κάποια θετικά οικονομικά αποτελέσματα δεν πρόκειται να βοηθήσει τις χώρες αυτές να επιβιώσουν στο γεωπολιτικό περιβάλλον της διελκυστίνδας μεταξύ των ΗΠΑ και Ρωσίας-Κίνας.

Σε ένα ιδανικό κόσμο οι Ευρωπαίοι θα αποτίναζαν την ηγεμονία των κερδοσκοπικών κεφαλαίων και της Γερμανίας και θα διαμόρφωναν μια νέα ένωση με πολιτικά κριτήρια και όχι οικονομικά αλλά πάνω απ όλα με έμφαση στην κοινή προσπάθεια για ουσιαστική στρατιωτική  άμυνα της Ευρώπης ενάντια σε κάθε επιβουλή .

Όμως είναι ήδη αργά, τόσο αργά που  η Ευρώπη δεν είναι σε θέση ούτε την ήττα της να διαχειρισθεί και το μέλλον δείχνει ότι οι ανατολικές χώρες θα ενταχθούν στην υπό διαμόρφωση ευρασιατική ένωση και τις υπόλοιπες χώρες να συντάσσονται. με τις ΗΠΑ υποκύπτοντας χωρίς μάχη στην διαίρεση της Ευρώπης στις δύο υπερδυνάμεις.
Η Ευρώπη δεν θα είναι ποτέ πια μια ανεξάρτητη ήπειρος, μια ήπειρος που μετά από δύο φονικούς πολέμους κατάφερε να επιτελέσει ένα κοινωνικό και οικονομικό θαύμα το οποίο κράτησε μόνο εξήντα χρόνια , παρά μόνο η μεθόριος δύό αντίπαλων αυτοκρατοριών.
Greek Spirit