Οι "αντιφασίστες" λακέδες της "ανεξάρτητης" δημοσιογραφίας

Του Γιάννη Πετρίδη 

Τις τελευταίες 20 μέρες βιώνουμε το αποκορύφωμα της υποκρισίας του συστήματος, είτε νοείται ως σύστημα η ελληνική «δημοσιογραφία», είτε οι συμβατικές πολιτικές δυνάμεις (αυτοαποκαλούνται πλέον συνταγματικό τόξο!), είτε κράτος και παρακράτος με την ευρεία έννοια. Κανείς δεν αντιλέγει πως αν έχουμε φόνο ή άλλες παραβατικές και έκνομες πράξεις, θα πρέπει να παταχθούν, είτε μιλάμε για την Χρυσή Αυγή, είτε για τα «έργα και ημέρες» ακροαριστερών και αναρχικών, είτε για μαύρο χρήμα (αλήθεια, τι γίνεται με το ΠΑΣΟΚ και τα μαύρα ταμεία;), είτε για παραβιάσεις του Συντάγματος από εκείνους που μας οδήγησαν στα μνημόνια. Αντί αυτών, αντί υποτυπώδους ορθολογισμού και ψυχραιμίας, ζήσαμε το θέατρο του παραλόγου: Είχαμε το «αντιφασιστικό» παραλήρημα των γνωστών λακέδων της «ανεξάρτητης» δημογραφίας...

Eίδαμε «δημοσιογράφους» να μετατρέπονται σε τηλε-ανακριτές και τηλε-εισαγγελείς και τηλε-δικαστές, καταδικάζοντας προκαταβολικά όχι μόνο τους Χρυσαυγίτες αλλά και όσους αντιτίθενται στην μνημονιακή προδοσία. Δημοσιογράφος μεγάλου καναλιού, έφτασε να χαρακτηρίσει σαν αλητεία όλους τους ποινικολόγους και συνταγματολόγους που είχαν επικρίνει έντονα από την αρχή τη σημαδεμένη κυβερνητική τράπουλα κατά της Χρυσής Αυγής.

Η δική μας άποψη: Αν μετά την αποφυλάκιση, με κάποιους περιοριστικούς όρους, των Κασιδιάρη, Παναγιώταρου και Μίχου, ακολουθούσε και αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου και Παππά, θα έπεφτε η κυβέρνηση. Κάκιστη, και χωρίς δεμένα και σοβαρά στοιχεία, η όλη επιχείρηση κατά των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Με τηλεφωνικές συνομιλίες, δεν στέλνεις ανθρώπους μέσα. Και μάλλον θα επιβεβαιωθεί σε μεγάλο βαθμό ο βρετανικός «Guardian», που από την πρώτη στιγμή κάνει λόγο πως η υπόθεση θα γυρίσει μπούμερανγκ. Η κυβέρνηση του δικομματισμού είναι έκθετη, και υπάρχει προβληματισμός σε πολύ σοβαρούς κύκλους, για το ότι πολλά δεν στέκουν, ούτε ταιριάζουν...

Αντί να καταφέρουν όλοι αυτοί οι επώνυμοι αχυράνθρωποι της ενημέρωσης να εξουδετερώσουν το χαρακτηριζόμενο ως φασιστικό μόρφωμα, το ανεβίβασαν στην κορυφή της επικοινωνιακής του πορείας και τώρα να κινδυνεύουν να το κάνουν και πρώτο ίσως κόμμα. Η πρεμούρα τους, συνδυάστηκε με την ασυγχώρητη προχειρότητα των διαφόρων κυβερνητικών παραγόντων που έσπευσαν προκαταβολικά να καταδικάσουν την Χρυσή Αυγή με σκληρούς χαρακτηρισμούς (βλέπε Δένδιας), για να την βλέπουν τώρα να ηρωοποιείται και να την καταστήσουν πραγματικά επικίνδυνη, ακόμα και για να τους κατατροπώσει στις προσεχείς εκλογές.

Περιέργως, οι δημοσιογράφοι – θεραπαινίδες του συστήματος, που «βάραγαν» νυχθημερόν την Χρυσή Αυγή από την ασφάλεια των τηλεπαραθύρων τους και των αφεντικών τους, είναι οι ίδιοι ακριβώς που ποινικοποίησαν τον πατριωτισμό σε φασισμό, την ιδέα του εθνικού κράτους σε φασιστικές απόψεις, που σπίλωσαν την υπεράσπιση των Ελλήνων (που έχουν δεχτεί μια ανεξέλεγκτη εισβολή από τρία εκατομμύρια λαθρομετανάστες) σε ρατσισμό, και την καλπάζουσα εγκληματικότητα ως ρατσισμό. Είναι οι ίδιοι που θεωρούν εθνικισμό την υπεράσπιση του ονόματος της Μακεδονίας, που σπίλωναν τον Τάσσο Παπαδόπουλο για το ΟΧΙ που αντέταξε στους εμπόρους των εθνών, είναι οι κήνσορες του ενδοτισμού και των εθνικών εκπτώσεων.

Συμπτώσεις;

Πηγή ΕΛΚΕΔΑ