Το τέλος της « παράστασής» τους φτάνει!

Ένα θέατρο σκιών τόσα χρόνια παίζεται στις πλάτες ενός ολόκληρου λαού ,που συνθλίβεται κάτω από τις “λογικές” ενός συστήματος που έχει καταδικαστεί στη συνείδησή του .Τώρα- πολύ περισσότερο- ζούμε στο έπακρο τις «τερατογενέσεις», που από τη φύση του γεννά, και την 
εξαθλίωση ,που ήταν το άμεσα επακόλουθο των πολιτικών του.
Μας έμαθαν να αναζητάμε τη λύση μέσα στους μονοδρόμους και διαδρόμους κομματικών μηχανισμών, αναθέτοντας την τύχη μας σε εγκάθετους εντολοδόχους αλλότριων συμφερόντων. Μας έμαθαν να συμμετέχουμε μόνο μέσω της στημένης φιέστας των εκλογών στο πολιτικό τους παιχνίδι, με τη σημαδεμένη «τράπουλα».

Ως πότε θα επαναλαμβάνεται το ίδιο θέατρο του παραλόγου; Με πόσο ακόμα αίμα, πόνο και θάνατο θα πληρώνουμε το αδίστακτο κερδοσκοπικό παίγνιό τους; Πόσο ακόμα θα αντέξουμε το «μαύρο» και τον ολοκληρωτισμό ;

Έχουμε κι εμείς την ευθύνη, που αφήσαμε τα πράγματα να οδηγηθούν εδώ. Tι κάνουμε στην πράξη για το κοινό μας καλό; Επαναπαυτήκαμε αναθέτοντας σε μια ανήθικη και χυδαία ελίτ τη μοίρα μας .Τώρα σιωπηρά αποδεχόμαστε την εφαρμογή των πιο εθελόδουλων και εξοντωτικών πολιτικών, που μας επιβάλλονται από τους προβεβλημένους επαγγελματίες-απατεώνες πολιτικούς . Η πολιτική όμως είναι πρώτιστα πράξη ευθύνης του ίδιου του λαού, αφού ορίζει τη ζωή του, και η διαμόρφωσή της είναι αυτοδίκαια υπόθεσή του…

Τόσα χρόνια τρέφονται από τις σάρκες μας και σήμερα θυσιάζουν εμάς και τα παιδιά μας στο θυσιαστήριο του διεθνούς κερδοσκοπικού κεφαλαίου! Πότε θα ανοίξουμε τα μάτια μας να κρίνουμε όλους από τις πράξεις τους και να κλείσουμε τα αυτιά μας στα μεγάλα λόγια; Πότε θα ανακτήσουμε την αξιοπρέπειά μας, για να παλέψουμε όλοι μαζί για το αυτονόητο;

Από αυτή τη λαίλαπα ή όλοι μαζί θα σωθούμε ή όλοι μαζί θα χαθούμε. Μονόδρομος είναι μόνο ο συλλογικός αγώνας για την ανατροπή.

Όσο αυτή η αλήθεια ξεσκεπάζεται κι οι σκηνοθέτες και οι θεατρίνοι αυτής της άθλιας πρόζας δεν μας δείχνουν μια διέξοδο, τόσο περισσότερο προβάλλει η αναγκαιότητα της συλλογικής δράσης και η «απάτη» της λογικής της ανάθεσης .Όλο και περισσότερο αναγνωρίζουμε το βάρος της ευθύνης μας ως πολίτες απέναντι σ ’αυτή την εθνική τραγωδία και στη λαίλαπα του φασισμού, που στοιχειώνει τις ζωές μας.

Δημιούργησαν το «σκιάχτρο» της Χρυσής Αυγής για να αποδυναμώσουν το όποιο κίνημα αντίστασης και ανατροπής τους… Απόγονοι των δωσίλογων, των μαυραγοριτών και γερμανοτσολιάδων της κατοχής ,διαπλεκόμενοι με τους ολιγάρχες και το παρακράτος, μας έχουν δέσει πισθάγκωνα και μας πεθαίνουν. Ως πότε; Το αθώο αίμα που χύνεται καθημερινά ζητά δικαίωση κι είναι ώρα να τη βρει μέσα από τη δική μας απόφαση και στράτευση στον κοινό αγώνα της ανατροπής τους…

Είναι στρουθοκαμηλισμός πια να μη θέλουμε να δούμε ότι οι κομματικοί μηχανισμοί με τους συνδικαλιστικούς τους φορείς –ανεξάρτητα από τις επιμέρους πιθανές καλές

προθέσεις κάποιων-είναι αυτοί που μας κρατάνε αγκυλωμένους και δεν μπορούμε να ενώσουμε δυνάμεις, κάνοντας την υπέρβαση της λογικής του διαχωρισμού και της όποιας ιδεοληψίας μας χωρίζει. Επιτέλους,ας καταλάβουμε ότι μας ενώνουν πιο πολλά απ’ όσα μας χωρίζουν! Και κυρίως μας ενώνει η επιτακτική ανάγκη της επιβίωσης!

Οι εγκάθετοι πολιτικοί και «πνευματικοί» μας «ταγοί»-κι όχι μόνο- δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να λένε μισές αλήθειες και πολλά ψέματα ,σκορπώντας τη σύγχυση στον κόσμο μέσα από τα χειραγωγούμενα ΜΜΕ. Πώς μπορεί κάποιος Έλληνας να περιμένει να σωθεί από αυτούς που τον κατέστρεψαν ή ανέχτηκαν την καταστροφή του, μη κάνοντας τίποτα για το αντίθετο; Αυτό ισοδυναμεί με σχιζοφρένεια.

Η λύση είναι μόνο η Γενική πολιτική απεργία ,που σημαίνει γενικός ξεσηκωμός, λειτουργικές καταλήψεις και η ταυτόχρονη στάση πληρωμών με μόνο αίτημα να μας παραδώσουν «τα κλειδιά» της χώρας. Επιτέλους είναι η ώρα του λαού να αναλάβει τα ηνία της πολύπαθης πατρίδας και να πάει σε εκλογές για Συντακτική εθνοσυνέλευση και νέο Δημοκρατικό Σύνταγμα ,άμεσα εκπεφρασμένο από το λαό …Θεμελιώνοντας τη δημοκρατία θα νικήσουμε και το μαύρο του ναζισμού, που τρέφεται από το σύστημα της σήψης… Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε στην πορεία, όταν θα έχουμε νικήσει το «τέρας», που μας πεθαίνει.

Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας -και κυρίως οι δημόσιοι υπάλληλοι ,που πληρώνονται από τον Ελληνικό λαό, στον οποίο χρωστάνε ανταπόδοση. Τώρα είναι η ώρα!