Προετοιμάζει η Άγκυρα τετελεσμένα γεγονότα στο Αιγαίο;

Γράφει ο Περικλής Νεάρχου 
Πρέσβης ε.τ. 

Πριν από έναν περίπου μήνα, ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας εξήγγειλε ότι μέσα σε έναν χρόνο η Τουρκία θα εγκαταστήσει μόνιμη εξέδρα αντλήσεως πετρελαίου ΝΑ του Καστελλόριζου.

Κατά την τελευταία εβδομάδα με αφορμή την Τουρκική άσκηση «Firtina 2014», ο τουρκικός στόλος προήλασε μέχρι τις ακτές της Αττικής και έκανε, σαν να ήταν στο σπίτι του, περιήγηση στις Κυκλάδες, αμφισβητώντας και προσβάλλοντας κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας της χώρας. Κατά τις τελευταίες ημέρες η Άγκυρα μετέθεσε προς το νότιο Αιγαίο την άσκηση «EFES-2014», που διεξάγει συνήθως στο βόρειο Αιγαίο. Τη χωροθέτησε κοντά στο Καστελλόριζο προχωρώντας σε προσομοίωση αποβάσεως σε νησί.

Κατά τις τελευταίες ημέρες η Άγκυρα έδωσε στη δημοσιότητα χάρτη του Αιγαίου, διάσπαρτο με ενδείξεις των χώρων στους οποίους προτίθεται να προχωρήσει σε έρευνα υδρογονανθράκων κατά τη διάρκεια του 2014. Οι σχεδιαζόμενες έρευνες φτάνουν σε μικρή απόσταση από τη χερσόνησο της Χαλκιδικής και καλύπτουν όλο σχεδόν το Αιγαίο, με πλήρη περιφρόνηση της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ.

Είναι προφανές ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μία τεράστια κλιμάκωση των αμφισβητήσεων της Άγκυρας και σε μία ωμή απειλή δημιουργίας τετελεσμένων γεγονότων, με τη χρήση της τουρκικής αεροπορικής και ναυτικής ισχύος.

Οι τουρκικές κινήσεις συνδέονται συγκυριακά με τις αναμενόμενες συζητήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τον καθορισμό Ευρωπαϊκών Θαλάσσιων Ζωνών στη Μεσόγειο. Συνδέονται επίσης με τις διαβουλεύσεις της Ελληνικής πλευράς με την Αίγυπτο του στρατάρχη Αλ Σίσι, για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών.

Ενδέχεται να συνδέονται επίσης με την κρίση στην Ουκρανία, που, κατά την τουρκική εκτίμηση, ενισχύει επιπλέον την στρατηγική σημασία της Τουρκίας για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤο και καθιστά πιο δύσκολη ενδεχόμενη προσφυγή της Ελληνικής πλευράς στο ρωσικό χαρτί, ως στρατηγικό αντίβαρο στις τουρκικές πιέσεις και στην αμερικανική ανοχή των τουρκικών αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων.
Αντιθέτως, οι ΗΠΑ ασκούν έντονες πιέσεις στην Ελλάδα, όπως και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, να συνταχθεί ενεργά στο αντι-ρωσικό μέτωπο με αφορμή την κρίση στην Ουκρανία.

Η τουρκική πλευρά καλλιεργεί εντέχνως, από χρόνια στους κόλπους του ΝΑΤΟ, την προπαγάνδα ότι η Ορθόδοξη Ελλάδα, που είναι ομόδοξη της Ρωσίας, είναι αναξιόπιστος φύλακας του Αιγαίου, που έχει τεράστια στρατηγική σημασία για την Τουρκία και το ΝΑΤΟ. Πρέπει γι αυτό, προς το συμφέρον του ΝΑΤΟ, να ενισχυθεί η παρουσία και ο ρόλος της Τουρκίας στο Αιγαίο!
Στο παλαιό αυτό τουρκικό «επιχείρημα» προστίθεται τώρα και το νέο «επιχείρημα» που συμβαδίζει με τις αμερικανικές γεωπολιτικές, αντι-ρωσικές εμμονές: Της απεξάρτησης της Τουρκίας από το ρωσικό φυσικό αέριο και την κάλυψη των αναγκών της από το φυσικό αέριο της Κύπρου, με τη «λύση» του Κυπριακού και από τη «συνεκμετάλλευση» των υδρογονανθράκων του Αιγαίου.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, υπολογίζοντας στο αεροναυτικό πλεονέκτημα που πιστεύει ότι κατέκτησε με τους μαζικούς εξοπλισμούς, η Άγκυρα επιδιώκει να σύρει, από θέση ισχύος, σε μυστική ενδεχομένως διαπραγμάτευση την Ελληνική πλευρά. Να την εξαναγκάσει, με άλλα λόγια, σε υποχωρήσεις στο Αιγαίο, που θα προεικονίζουν την ανατροπή του σημερινού status quo και την αναστολή επ’ αόριστον κάθε ιδέας ανακηρύξεως από την Ελλάδα ΑΟΖ, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας. Στο πνεύμα αυτό, η Άγκυρα στέλνει μήνυμα ότι είναι έτοιμη να προχωρήσει στην κατάλυση του σημερινού status quo, με την ισχύ και την δημιουργία τετελεσμένων γεγονότων.

Οι ευθύνες της σημερινής αλλά και προηγούμενων κυβερνήσεων είναι τραγικές. Βολεύθηκαν με μία ψευδεπίγραφη πολιτική «φιλίας» και κατευνασμού προς την Άγκυρα ως οι σχέσεις των δύο χωρών να εξελίσσονται ομαλά και ειρηνικά κάτω από ασυννέφιαστο ουρανό.
Εγκατέλειψαν την αμυντική θωράκιση της χώρας, υπό τη δυσφορία και την οργή της κοινής γνώμης για τα σκάνδαλα στους εξοπλισμούς και παρέδωσαν, στη συνέχεια, τη σκυτάλη για αποφάσεις πάνω σε θέματα εθνικής άμυνας στην… «τρόικα»!

Είναι λογικό ότι όταν η χώρα διέρχεται σε πρωτοφανή οικονομική κρίση, θα γίνουν περικοπές σε όλους τους τομείς. Δεν είναι όμως δυνατόν να μην λαμβάνεται υπ’ όψιν η συγκεκριμένη κατάσταση που αντιμετωπίζει η χώρα. Δεν μπορεί η χώρα να έχει αμυντικό προϋπολογισμό Εσθονίας.

Μνημείο της απάθειας, της αδιαφορίας και της μικροπολιτικής με την οποία αντιμετωπίσθηκε, κατά τα τελευταία χρόνια, η εθνική άμυνα, είναι το θέμα των υποβρυχίων. Τέσσερα υπερπολύτιμα υποβρύχια, που θα ζύγιζαν βαριά στην πλάστιγγα της ναυτικής ισχύος στο Αιγαίο, έμειναν επί οκτώ χρόνια κυριολεκτικά στα αζήτητα, παρά τις έντονες πιέσεις του Πολεμικού Ναυτικού. Τα υποβρύχια αυτά δεν είναι σήμερα εκεί που θα έπρεπε να είναι, τώρα που εκδηλώνεται με ιταμότητα η προκλητικότητα του τουρκικού στόλου και παρουσιάζει το Αιγαίο ως διεθνή θάλασσα, στην οποία ηγεμονεύει η Άγκυρα.

Το χάσμα ισχύος είναι μεγάλο σε πολλούς τομείς, ως αποτέλεσμα της αποκαθηλώσεως κάθε εξοπλιστικού προγράμματος εδώ και μία δεκαετία. Η καθήλωση προεκτείνεται, με βάση το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πρόγραμμα, μέχρι το 2018.

Η εθνική άμυνα δεν μπορεί, δυστυχώς, να περιμένει. Έπρεπε να αναμένεται ότι η Άγκυρα θα επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί την οικονομική κρίση και την αυξημένη αεροναυτική ισχύ για να προωθήσει τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο και να προκαταλάβει Ελληνικές κινήσεις για την ΑΟΖ.

Χρειάζονται άμεσες κινήσεις για την ενίσχυση του αμυντικού δυναμικού, αλλά και διπλωματικές κινήσεις για την ενίσχυση της θέσεως της Ελλάδας. Η Ελλάδα δεν πρέπει να επιτρέψει να συρθεί σε αντι-ρωσικό μέτωπο, με πρόσχημα το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Προεδρία. Τα δικά της ζωτικά συμφέροντα επιτάσσουν να μην αποξενωθεί και να μην απομονωθεί από τον ρωσικό παράγοντα, όταν μάλιστα υπάρχουν ερωτήματα για την αμερικανική πολιτική στο Αιγαίο.

Πηγή εφημ. «Το Παρόν»